Yn dit stik is foarskreaun dat der gjin dekor is. It sichtbere dekor wurdt troch pantomime en lûden ferfangen. In regisseur stelt de persoanen, de ynwenners fan it Amerikaanske stedsje foar, dy’t allegear op de ien oft oare manear meielkoar yn ferbining steane. It stik hat gjin dramatysk ferhaal, de ynhâld is it deistige libben. Neist de libbene persoanen wurde ek de deaden op it toaniel brocht, dy’t op it libben weromsjogge.
Dizze bysûndere toanielfoarm lit by it publyk de romte foar fantasy en set oan it tinken oer it eigen libben, dat faaks in hiele protte liket op dat fan’e persoanen op it toaniel.