In frjemd stel

It appartemint fan Olive Madison is it plak wêr’t in groep freondinnen elke freedtejûn by elkoar komme om Triviant te spyljen. Olive is skieden en liket har, ôfsjoen fan it feit dat se neat op oarder hat, redelik goed allinne rêde te kinnen. At ien fan de freondinnen, Florence Unger, ek skiede sil, noeget Olive har út om salang mar by har te wenjen. Alle freondinnen, ynklusyf Olive sels, binne nammentlik bang dat Florence de skieding net oan kin en rare dingen dwaan sil. Gruttere tsjinpoalen as Florence en Olive binne der net en it duorret dan ek net lang as de bom barst tusken it neuroatyske kasplantsje Florence en de rommelige stoere Olive. De direkte oanlieding hjirta foarmje de twa Spaanske broers dy’t yn itselde gebou wenje. Olive hat har sinnen op beide manlju set, mar wurdt hjiryn danich dwers sitten troch Florence. Uteinliks is by Olive de maat fol en se set Florence der út. Hoe kin it ek oars as dat Florence no leafdefol opnommen wurdt troch gjinien minder as..de beide Spaanske broers. Dit is de frouljus ferzje fan de ferneamde en ek ferfilme komeedzje fan Neil Simon.

Lestige leafde op in lette middei

Barney Cashman is sânenfjirtich jier en hat him de lêste trijentweintich jier gedroegen as in treflike heit en echtgenoat. Hy wol lykwols ek wol es de fruchten plukke fan de seksuele revolúsje en noeget achter elkoar in oan roken, drinken en seks ferslaafde frou, in flipte wurkleaze nachtklupsjongeres en de depressive frou fan syn bêste freon út yn it appartemint fan syn mem. It slagget him net om mei ien fan dizze trije froulju yn bêd te bedarjen. Alle ôfspraken rinne dea yn einleas gepraat en tsjin de tiid dat er genôch ûnderfining opdien hat om in frou te fersieren, bliuwt er noch mar ien frou oer dy’t er útnoegje kin: Thelma, syn eigen frou.

De iene leagen is de oare net

Twa susters, dy’t by elkoar ynwenje, Claire en Dora, binne yn alles elkoars tsjinpoal. Dat docht ek wer bliken op de jûn dat dit stik spilet. Claire is oerdeis nei in begraffenis west en Dora nei in brulloft. Dora kleit dat se op it feest gjinien tsjinkommen is, mar Claire lykwols is op de begraffenis in âlde leafde, Piter, tsjin it liif rûn. De susters binne lekker oan it bekfjochtsjen at Piter bellet dat er Claire dyselde jûns noch sjen wol. Claire strûpt hastich wat oars oan om der goed út te sjen at Piter komt. Mar earst komt lykwols harren eksintrike mem ûnferwachts en let op’e jûn noch op besite, om, sa’t se seit, in goed stik fleis foar harren te brieden. De beide susters dogge oars neat as elkoar min meitsje tsjinoer mem. Dora seit bygelyks dat Claire swanger is, mar ynstee fan dit te ûntkennen, seit Claire dat it wier is, allinne om har suster ôf te troevjen.
At Piter komt makket mem dêr út op dat hy de heit is. De iene nei de oare leagen, in grut tal misferstannen en in frjemde gearrin fan omstannichheden foarmje de basis foar dizze fleurige komeedzje.