Herbert Tucker, in skriuwer, hat in lytse tweintich jier ferlyn syn frou en bern ferlitten en hat noait wer nei harren omsjoen. No wol Libby, de dochter dy’t yn tiid 19 jier is, witte wa’t har heit is en sy siket krekt sa lang oant sy him fûn hat. As it stik begjint stiet sy, net oankundige, by him foar de doar. Herbert hie hjir alhiel net op rekkene en moat der wol even oan wenne dat der samar ien fan syn bern by him ynkomt. It skriuwen wol de lêste tiid ek al net sa bêst en no dit der ek noch by. Mar it feroaret al gau en in pear dagen letter sit hy al yn noed as sy op in jûn ris wat let thús komt. Steffy, syn freondinne, pleaget him der mei, sa hat sy him noch noait sjoen. As heit en dochter oan elkoar went binne, seit Libby samar dat sy wer nei hûs wol. Hjir is Herbert it ek wer net mei iens, mar Libby giet dochs fuort. Herbert krûpt achter de skriuwmasine, hy hat ynienen ynspiraasje.