Lammert en Jan wurkje op kantoar. Lammert, in flotte jonge man, is altyd ynteresearre yn moaie froulju. Jan is just hiel ferlegen by froulju. Hy praat in soad oer syn mem en oer syn leafhawwerij: blomkjen. Op dizze wurkdei komt der in nije sjef, Rixt. Lammert sjocht har en is daliks fereale. Hy giet drekt by har lâns om ris efkes te praten. Underwilens sit Jan allinne as Jantsje mei de kofje komt. Jantsje hat in eachje op him en lit dit dúdlik blike, alinne Jan skynt der net sa’n soad fan te merken. Se griemt kofje oer syn boesgroentsje. Se wol it daliks waskje. Jan skammet him en ferstoppet him yn it archyf. De kollega’s fine it mar frjemd dat hy dêr sit mei de doar op slot. As syn mem dan ek noch lâns komt is de situaasje hielendal ûngemaklik. Uteinlik griemt Jantsje noch in kear de kofje oer Jan; dan kin hy ek net mear ferbergje dat er fereale op har is. Syn mem lit harren mar alinne.