Neat fan murken

Marloes, eigener fan houthannel van Es, hat hast in grutte opdracht fan de provinsje krigen. Yn in petear mei Floris, in fertsjintwurdiger fan de provinsje, sille de lêste saken besprutsen wurde. Mar krekt foardat hy komt, komme der in pear miljeuaktivisten oer de flier en komt der in grut probleem oan it ljocht.

Is der sprake fan opset? Is der immen dy’t de boel yn it hûndert jeie wol?

Meiwurker Eduard besiket de saak te rêden, mar dêrby kriget er ynienen gjin help mear fan Marloes. Dy hat mear each foar har âlde jeugdleafde Vincent, dy’t mei syn folle jongere freondinne Kelly op ’e lappen komt.

Wilens soarget húshâldster Jannie, njonken kofje ensafuorthinne, foar in ekstra poarsje betizing en hat Lena, mem fan Marloes, har hannen fol oan har loaie man Bertus.

Fort Mustang

Fort Mustang leit middenyn it Yndianegebiet fan de Swartfuotten, de Wytfuotten, de Platfuotten en de Switfuotten. De Yndianestammen grave de striidbile op. Dan wurdt it in kommen en gean dêr op Fort Mustang. Kolonel Mekkie, syn Sineeske betsjinner Liem Po, ferkenner Old Babbels en Luitenant Roberts ha it der mar drok mei. De lêste fan de Switfuot Yndianen, haadman Oef en syn dochter Oefke komme nei Fort Mustang, om de kolonel om syn bemiddeling te freegjen. De Yndianen meitsje har dan op foar de oanfal op Fort Mustang. Se wolle dat haadman Oef oan har útlevere wurdt. Kolonel Mekkie wol hjir neat fan witte. Dan binne de rapen gear…
In western komeedzje, mei in soad aksje, brike sitewaasjes en hiel wat kleurige personaazjes.
In útdaging foar dy feriening, dy’t es wat oars spylje wol, dan in gewoanwei stik. Oef!

In ‘Moard’ idee

Sheila is allinnich foar it jild mei de âldere IJsbrand Donderstien troud. Se hat it plan opfette om him fermoardzje te litte en as syn erfgenamt syn meubelfabryk te ferkeapjen. Mei de opbringst wol se har trije fertutearze hotels restaurearje litte.

Bij Astrid, IJsbrands earste frou, wurden bij de skieding troch him twa regelingen ôftwongen; in minimale alimintaasje en harren dochter moast bij him bliuwe. Dan soe hy alle stuudzjekosten, kleanjild, bûsjild ensfh. fan harren dochter Pia foar syn rekken nimme. Mem en Pia binne net bliid mei dizze regeling. Sheila en IJsbrand ha in testament opmakke wêr’t se elkoar harren jild neilitte.

Hoe kinne Astrid en Pia foarkomme dat alle sinten nei Sheila geane? Simpel; beide nei de oare wrâld helpe. Mar dat is flugger sein as dien…

www.deplof.nl

Troch in televyzjeútstjoering kriget, it doarp Wytsjerk, ynienen grutte bekendheid. Mar de tarin fan toeristen giet net alhiel sûnder swierrichheden. Bouke Sinnema, eigner fan hotel “De Plof”, krijt it sa drok, dat er in sekretaresse yn tsjinst nimme wol. Syn frou Eke, fielt mear foar de oanskaf fan in kompjûter. En dus komt der in kompjûter. No is dejinge dy’t de kompjûter ynstallearjen komt, tafallich in kreas, jong frommeske. Sa krijt Bouke dochs noch in bytsje syn sin. As men der efter komt, dat je op in kompjûter ek allerhanne spultsjes dwaan kinne, dan komme se goed los yn “De Plof”. Mar wa kin der eins goed mei in kompjûter oerwei?

It erfskip fan omke Gerben

It wiere aard fan in mins komt pas echt boppe as it giet om erfenissen. Emoasjes kinne heech oprinne. Net om it fertriet om it ferlies fan de dierbere mar om it ferpatten fan de neilittenskip. Hoefolle famyljes binne der al net út inoar fallen troch rûzjes oer erfenissen? Joute Turkstra hoecht dêr net bang foar te wêzen as hy erft fan omke Gerben. Hy is nammentlik de ienichste erfgenamt. Omke Gerben wie nammentlik net troud en hie gjin bern. Joute hoecht neat te dielen, alles is foar him. Ien besite oan de notaris en alles is regele, tinkt er. Mar sa ienfâldich is it net. De notaris hat in grutte ferrassing foar Joute. De eksintrike omke Gerben hat ien betingst oangeande de erfenis. Dit wurdt in dreech beslút foar Joute. It jild is oantreklik mar sit earne oan fêst wêr’t Joute net op sit te wachtsjen.

Der komt in man werom

De famylje Salomon hat in bedriuw. Ine wurket dêr en hat stikem in ferhâlding mei Herman, de ûnderdirekteur. Op in goede dei komt in âld wurknimer werom, Arent Koopmans. Hy hat seis jier yn it konsintraasjekamp sitten en komt no om te freegjen oft hy syn âlde wurk werom krije kin. Op himsels neat oan ‘e hân soenen jo sizze, mar Arent hat seis jier fêstsitten om’t hy joadske minsken fan it fabryk ferret hat. En de famylje Salomon is sels ek joadsk. Soenen se sa’n wurknimmer noch wol hawwe wolle? Hy seit sels dat hy in bekearde SS-er is. Salomon nimt him wer oan. Herman, syn soan, is it hjir net mei net iens en wol sa net langer ûnderdirekteur wêze. Ek sit it Herman dwers dat Arent in âlde flam is fan Ine. Moatte jo altyd haatsjen bliuwe as er wat misdien hat?

Ferballe

It stikje spilet him ôf yn it kantoar fan in flechtlingekamp, earne yn it easten fan Europa, nei de twadde wrâldkriich. Haadpersoan is de administrateur, Igor neamd, dy’t ta taak hat, nij-ynkommelingen te ûnderfreegjen en ‘yn it systeem op te bergjen’.
Troch dit wurk liket him alle minsklikens frjemd wurden te wêzen. Mar as in jonge frou, Wanja, wurch en ûngedien, har oankundiget, dy’t op syk is nei har jonkje dat se ûnderweis yn ‘e barre winter kwyt rekke is, en dat flak foar de Krystdagen, dan….