Yn it lân fan Keninginne Izebaits is wolfeart en rykdom.
Mei har soannen, Drip, Drup en Drop, in trijeling, soe se hiel gelokkich wêze moatte.
Hoe ’t it sa kommen is wit net ien, mar Keninginne Izebaits kin net mear laitsje. Dêr hat se in soad fertriet fan en is sels sa mismoedich, dat oaren yn har Ryk ek net mear laitsje meie. Ek har eigen bern net.
Dan betinkt Spion in snoad plan. Sûnder dat Izebaits it wit, docht hy as is er de Keninginne en stjoert alles en elkenien, ek it leger nei it Bûtenlân ta. De Bûtenlanners soene de Laits fan de Keninginne grif stellen ha.
Syn bedoeling is dan troch mei de Keninginne te trouwen, sels Kening te wurden.
Gelokkich pakt it aventoer wat oars út en komt alles wer op syn poatsjes telâne.