Adel Blank is stjerrende en easket yn har lêste libbensdagen leafdefolle fersoarging in folsleine tawijing fan har omjouwing. Se is bang, ûnútsteanber, dominant en sinnich. Har personiel prebearret, net alhiel frij fan opportunisme, har befellen op te folgjen. Der wurdt gedwee yn de sieke ynfestearre mar de langst nei har stjerdei en it te ferpatsjen fermogen is unanym. Har terreur is oansteklik, it ûnderlinge macht– en rollespul is begûn.