Fan dit stik binne twa (frije) oersettingen. De frije oersetting fan Henk Bok is wat koarter en moderner as dy fan Tsjitske de Boer. De nammen yn de beide oersettingen binne ek ferskillend. De titel fan De Boer is: De potserij fan master Piter.
Master Pandoer fynt himsels de bêste abbekaat, dy’t der mar te finen is. Syn frou Willemke tinkt der hiel oars oer en syn reputaasje is ek net sa bêst. Sy neamt him master yn bedroch en beklaget har oer de earmoed dêr’t se yn libje. Hy wol him wer opwurkje en dat docht er mei bedroch. Hy hellet stof op’e merke sûnder te beteljen en as de lapkeskeapman letter by him foar de doar stiet docht er as leit er al wiken siik op bêd.
Dan wurdt er troch in skieppehoeder frege as abbekaat. De skieppehoeder hat de skiep fan de lapkekeapman fermoarde. Yn’e rjochtseal seit de hoeder, op oanrieden fan master Pandoer, neat as bèh. Dizze wurdt foar gek fersliten. En ek de lapkekeapman dy’t troch de oanwêzichheid fan master Pandoer net mear út syn wurden komme kin, wurdt yn beide saken net leaud troch de rjochter. As master Pandoer dan betelle wurde wol troch de hoeder, dan is dizze him te snoad ôf: hy docht net oars as bèh sizze.