Tema: in fersin is minsklik.
Wytske, de frou fan Marten, soe sa’t hjit, in fjirtjin dagen nei har sike suster yn Antwerpen. Gelokkich hawwe hja in tsjinstfaam, dy’t de húshâlding beoarderje kin, dêr hat er dus gjin drokte mei.
Wol komt syn freon Wibe by him om ried. Op en út frijgesel en ynienen fan ‘e kaart troch in frou…. in trouden ek noch wol. As alle kanten bepraat binne, sil it mar sa dat Wibe der by is as hja it har man fertelle sil. As Marten útlit dat er dy frou wolris sjen wol, dan is Wibe beret en seit dat er har wol eefkes helje sil…. en dat op ‘e selde dei dat Marten syn frou wer thúskomme sil.
Tewyl’t Marten him oan ’t ferklaaien is, komt syn frou ek thús, al hied er har pas de middeis ferwachte. As hja mekoar sjogge, moat by har fuort it hege wurd der mar út… Hja seit dat hja net nei har suster west hat, mar dat hja by in man wie en dat hja ek mei him trouwe wol. Marten ûndergiet dit ferslein en as hja him freget oft er net witte wol wa ’t dy oare man is, dan seit er dat er dat al wit…
Op dat stuit komt Wibe troch de doar mei…. Ingel, dy’t er as syn takomstige frou foarstelt.