Anton en Greta binne na ’n overfâl ‘fan niks’ op ‘e flucht en komme op ‘e Ouwe-Dyk te lânde wer’t se fan doel binne hur in ’n pension op skúl te houwen foor de plisy. Der runne sij de tint, maar dat fâlt niet met. Fooral omdat d’r al drie gasten binne die’t hur meld hewwe. At Anton dinkt dat een fan de gasten ’n plisy in burger is, Greta helendal niet koke kin, d’r sinten en ‘n bankpassy ferdwine, ’n bemoeisuchtige (skoan)mim in ’t hinneëten komt, ’n aigenwize pâdfiner hur tint in ‘e tún opslaat, Anton op ’n bepaald stoit doet al is-y syn halfsus Tonia, een fan ‘e gasten him niet soa drok maakt over trou an syn frou, syn frou der achterkomt en… en… Met ândere woorden: d’r gebeurt fan alles. ’t Is dan ok niet núvver dat ’t pension ant eandsybeslút deur de gasten draaiende houwen wort in plak fan deur Anton en Greta, want die hewwe drokte bij’t soad om hur in allegaar bochten te wrotten.