Krang

/in /door

Basearre op ‘IVANOV’ fan Anton Tsjechov (1860-1904)
‘IVANOV’ is it earste stik fan Tsjechov, it gie yn 1887 yn premjêre. It ferhaal oer in slagge sakeman dy’t him, ek as it minder giet, steande hâlde moat yn in lytse mienskip, is oerset en bewurke nei dizze tiid. Ivanov wurdt Krang.

It oarspronklike ferhaal yn it koart.
In man dy’t de holle boppe oaren útstutst en altyd mar mear woe, komt himsels no tsjin. It giet net goed mei him. Mei syn bedriuw al hielendal net. Hy hat oeral lieningen útstean, dy moatte no dochs in kear ôfbetelle wurde. Hy rekket fallyt en syn ympearium klapt yn elkoar. Syn frou Anna hat T.B.C. Ivanov siket syn heil bûten de doar. Hy kriget in ferhâlding mei Sasja, de dochter fan de Lebedevs. In boer mei, sa liket it, in protte jild. Ivanov hat dêr ek noch in liening fan 9000 roebel stean. Anna komt te ferstjerren. In jier letter trout Ivanov mei Sasja. Docht er dit wier út leafde of stiet er mei de rêch tsjin de muorre en trout er om de breidsskat? En hoe is dat destiids dan mei Anna gien? Is er wol sa earlik as er him foardocht of docht er alles om syn eigen hachje te rêden?

Omke Wanja

/in /door

Alexander komt mei syn 2e jongere frou Jelena op de sate te wenjen wat syn dochter Sonja en neef Wanja al jierren beheare. Sy ha altyd in grut part fan de opbringst oermakke oan Alexander. De mannen wurde oerstjoer fan de moaie Jelena. It rêstige en oardere libben is kompleet yn ûnstjoer. Elkenien rekket yn ‘e war en ek bloeie der ferlangens op dy’t net realistysk blike. Elk besiket efter syn ferlangens oan te gean en sûnder dat se it sels yn ‘e gaten ha, reitsje se hieltyd mear fertize yn de ûnmooglikheid der fan.
As Alexander mei it foarstel komt om de sate te ferkeapjen binne de rapen gear en giet Wanja troch it lint. Jelena en Alexander geane fuort, alles komt wer yn ‘e rêst. In yllúzje earmer besiket elk de tried fan it eardere libben wer op te pakken.

Keunst

/in /door

Serge, Marc en Yvan binne al fyftsjin jier mei-inoar befreone. It wurk hat de mannen aardich yn ‘e macht, alhoewol’t der ek inkele froulju binne… mar wurkje is dreech en froulju binne senuwslopend. Foar dizze mannen is de freonskip dan ek it iennichste ljochtpunt, it paradys op ierde.
De lêste tiid slagget dat trouwens wat minder: Yvan wurdt hieltyd lytsboargeliker, Marc rekket mear en mear ferbittere, Serge docht al hielendal frjemd, hy docht wakker trendy en is der noch gruts op ek. Op in goede dei keapet er in waansinnich djoer skilderij dat folslein wyt is. In wyt doek, mar ast de eagen in bytsje tichtknypst sjochst fine wite streekjes… koartsein: ‘keunst’. Mar dy keunst set de freonskip tusken de trije freonen flink ûnder druk.
As in jierrenlange freonskip basearre is op ôfspraken fan wjerskanten, wat gebeurd der dan as immen wat kompleet oars en ûnferwachts docht?
Bisto wa’st sels tinkst dyst bist, of bisto wa’t dyn freonen tinke datsto bist?
That’s the question.

Net alle dieven komme ûngelegen

/in /door

Somtiden komt in dief goed fan pas. In absurde tsjinstridigheid.
Yn dit kluchtige stik besykje in oantal minsken fan de ‘upper class’ harren út in behyplike situaasje wei te winen.

Serenade

/in , , /door

It is jûn, de foks spilet by it hok fan de hoannen op syn sello. De trije hinnen, Blondie, Bruna en Rossina binne wol sjarmearre fan de foks. Se hawwe net yn de gaten dat de foks har fijân is. Dat fertelt de hoanne harren. Blondie praat deselde nacht stikem mei de foks. De foks besiket har mei moaie praatsjes nei ûnderen te krijen. Blondie mient dat de foks it goed mei har foar hat en wol nei ûnderen gean. Se klaait har earst efkes om. As Blondie nei binnen giet, komt Bruna nei bûten. Sy hat de foks wol troch, sy wit dat hy harren opite wol. Sy konfrontearret him mei syn eigen swakkens en is sa sterker as him. Sy doart no tichter by him te kommen. Mar krekt as se dat dwaan sil sjocht Rossina út it rút. Sy warskoggget de Hoanne, dy’t eltsenien werom ropt yn it hok. De hoanne giet op wacht sitten. De foks besiket him ek mei syn
praatsjes nei ûnderen te krijen. Uteinlik wurd de nijsgjirrigens fan de hoanne him fataal.

Barkhorst

/in , , , /door

Jeroen van der Berg joech dit stik de ûndertitel: in turbo-realistysk kampingdrama yn tolve sênes. It is sawol tragysk as komysk; komysk troch de ferskriklik koarte dialogen en de persiflaazjes op hjoeddeiske jong-folwoeksen minsken.
Bert, in boeresoan, hat syn pleats ferkocht en wol syn libben op’e nij begjinne. Hy is fan doel in kamping te begjinnen yn Nederlân. Op fakânsje yn Spanje moetet hy Suzan, in reisliedster, dy’t ek genôch fan har baantsje hat.
Werom yn Nederlân sil Bert tegearre mei in gemeente-amtner it plan fan’e kamping útfiere. Dan stiet Suzan foar de doar: sy wol ek meiwurkje. Se leaut dat Bert de man foar har is. De amtner kin net oars as amtlik tinke, dus it sil lang duorje foardat de kamping der is. Wilens wit er Suzan te fersieren. It nije pear set Bert út syn eigen hús en nimt syn plan oer. Bert draait troch. Om syn libben mei Suzan werom te krijen wol er de amtner deasjitte. Op it stuit dat er sjit, sjit Suzan him del. Sy bliuwt allinne achter.

Wis

/in , , /door

Twa mânlju sjogge ta it rút út, se sjogge nei de froulju dy’t lâns rinne. Hoe krijst kontakt mei froulju?
“Tink der om. It begjint mei eachkontakt. Altyd. Oanhâlde. Sa lang mooglik. Eachkontakt oanhâlde. Dat is belangryk. Oanhâlde. Oan dyn lippen slikje. Kin. Glimkje. Kin. Mar eachkontakt oanhâlde. Dat is belangryk. Se komme. Fansels.”
Netsjinsteande dizze ‘wiisheid’ sprekt hjir de lamme ta de bline. De biede manlju probearje froulju út te noegen foar in feestje, mar sa fier komt it noait.