It stik spilet yn in keninkryk, dêr’t alle ynwenners spoekbenaud binne foar de Bûdesykte.
Troch dizze sykte rekket men ûnder de fize bûden en pûsten. Men kin net wer better wurden en de sykte hinget bot aon. De iennige wize om de sykte net te krijen is troch alle dagen in Brûsbei te iten.
de kening is de baas oer de brûsbeibeammen. Se steane yn de Saffieren Tunen. Alle dagen komme de minsken nei de Tunen om beien te keapjen, sadat se de sykte net krije sille. Mar.. de beien binne djoer.. minsken wurde bedondere…Der binne gemiene plannen.. en dan ha je de Brûsbeigekte.
It is it kontrast tusken domme, ynklauwerij en ûnminsklikens tsjinoer it earlike en sûne ferstân fan de bern.