Dokter Larsen en syn frou hawwe in skoftsje lyn in lytse pop krigen. Beide binne se ridlik gau ta de ûntdekking kommen dat it jonkje blyn is, mar se doare it elkoar net te bekennen en namste mear lije se der ûnder. Se sonderje har mear en mear fan elkoar ôf en beide witte se mei de sitewaasje gjin ried mear. De mem bidt God om de stumper hjirwei te nimmen; de heit tinkt oan in spuitsje foar altyd…. In kollega wit it him ynearsten ôf te praten, mar yn in moedeleaze bui grypt er op ‘e nij nei it deadzjende gif; op dat stuit komt syn frou der yn en komt him oer ’t mad…..
De dramatyske sêne dy’t dan folget, rint út op in fermoedsoening en… berêsting yn it lot, alhoewol…….