Prins Ali Ahmed de Knûkelige

/in /door

Wilma ûnderhâldt al in skoft briefwikseling mei in Easterske Prins, Ali Ahmed Yoesseff.
Ali Ahmed hat Wilma skriftlik freege mei him te trouwen. Om ’t sy op ’t stuit net in gaadlike foto fan harsels hie, hat se ien opstjoerd fan har freondinne Hetty. Ali Ahmed is op kommende wei om syn breid op te heljen. Marten, Hetty har man, sjocht fansels allegearre apen en bearen. Ali Ahmed sil tinke dat Hetty syn breid is.
Der komt ek noch in journalist mei de klompen yn it spul, hy tinkt hjir in moai artikel út te heljen.
It lit him riede dat him de frjemdste dingen ôfspylje as Ali Ahmed ienkear oankaam is en fansels komt alles op it ein wer op syn poatsjes telânne.
In komysk, hast absurd jûnfollend stik.

De heiten…, dêr leit it oan

/in /door

Dit stik, in ‘benei hystoaryske kemeedsje’, sa’t de skriuwster it neamt, spilet yn Perzië, goed 300 jier foar Kristus. Dy kwalifikaasje hoecht nimmen fan efteroer te fallen, want it stik is sa aktueel as it mar kin. It hat trije bedriuwen, dy’tyn inkelde scènes ûnderferdield binne en elkoar kronologysk opfolgje.
Men kin der oer stinne hoe de yntrige te beneamen. It is net allinne ‘benei’ hystoarysk, mar ek ‘benei’ romantysk, dramatyskm, iroanysk.
In blijspul? In persiflaazje? Ja, dat is it. Sa besjoen kin it ‘benei’ ferfalle.
Fyn ynleine spotternij fan it ‘heltedom’, en de iene geastige opmerking folget op ‘e oare.
Alhiel frij fan sentimentaliteit, mar wol is altyd bywêzicht it earlike, fynfielende minskeherte.

Bekroande earsteling

/in /door

De ‘dochter des huizes’ hat in boek skreaun dêr’t alle persoanen yn it stik model foar stien hawwe. Allinne sitewaasjes en omstannichheden binne romantisearre en befantasearre. It útkommen fan it boek jout fansels gâns opskuor en dan benammen by famyljeleden en yn de neiste kunderûnte. Yn it twadde tafriel fan it earste bedriuw wurdt in scène út it boek spile troch deselde persoanen mei oare nammen: dy fan it boek. De problemen binnen útarbeide yn ‘e rjochting fan ferhâldingen bûten it normale ferbân fan it houlik. Dat heit en mem binne deabenaud dat sy der op oansjoen wurde sille. Lykwols, it docht bliken dat alk fan de kunde it boek omraak wurdearje kin. En – hoe kin ’t sa bryk – muoike (âldfaam) rekket der noch troch oan ‘e man, in dokter noch wol (âldfeint).
En de nije skriuwster en har Nico falle elkoar oan ‘e ein yn ‘e earms.