Oscar Madison, goed fjirtiger, is sûnt frou en bern by him weigien binne, allinne wenjen bleaun yn it lûks appartemint fan in flat yn New York. Alle freedtejûnen komt in ploechje maten by him te pokerjen.
It skynt dat Oscar, hoewol’t er tige gaotysk is, him aardich goed rêde kin allinne. Nei’t ien fan de freonen, Felix Ungar, ek by de frou wei rekket, is Oscar daliks ree dy by him yn ‘e hûs te nimmen.
Syn flat mei acht keamers is grut genôch, n’t wier? En alle freonen binne it der oer iens dat Felix better net allinne litten wurde kin. Hy soe him sels ris wat oandwaan kinne.
Mar, Oscar en Felix lykje likefolle op elkoar as nacht en dei. Dat giet dus mis. Ek al mei om’t yn itslede flargebou twa Ingelske susters wenje, moaie jonge froulju, dêr’t Oscar wol wat mei op hat. Yn syn besykjen it mei de dames oan te lizzen, fynt er Felix op syn paad.
Nei’t Oscar it bloed sawat ta sûpe wurden is, kin er net oars as Felix de doar ut sette. Dy fynt, hoe kin it ek oars, in waarm ûnthaal by, jawol, de Ingelske susters.
Dit is de heareferzje fan de (ek ferfilme) komeedzje fan Neil Simon, ûnder oaren ferneamd om syn izersterke dialogen.
Yn dizze oersetting prate de manlju(Amerikanen) wâlsfrysk, wylst de beide Ingelske dames klaaifrysk, suver hast boekefrysk, prate.
(Dizze oersetting is utjûn troch en te bestellen by VINK BV yn Alkmaar)