Amateurs

Sân akteurs krûpe yn de hûd fan de amateurspilers fan Toanielploech Sân. De toanielploech mei einlings repetearje yn de grutte seal fan de skouboarch. Om it nivo omheech te heljen, ha se foar dizze foarstelling in profesjonele regisseur ynhierd. De sfear wurdt oanienwei nerveuzer, der is net folle tiid mear oant de premjêre, de reigsseur wurdt ûngeduldiger, kostúms binne net ôf, der is gjin dekor en wa docht no eins presies wat? En wa sit der hieltyd mei it ljocht te kloatsekjen, wannear komt Joop en wa docht it mei de regisseur en wa net? Allegear fragen dêr’t noch in antwurd op komme moat, foar de jûn fan de premjêre…

Roet

Lysbeth wurdt 85 en har dochter Rita ferrast har mei in wykein yn in bungalowpark. Ek de rest fan de famylje is oanwêzich. De mieningen oer it nut fan dit wykein rinne nochal útien.
Lysbeth hat Alzheimer, sadat it hiele “feest” oan har foarby giet. Boppedat krije de bern hieltyd spul mei elkoar. Der wurde hiel wat diskusjes fierd, ek at Lysbeth der by is, oer .ûo net opromme boartersguod, smoke, earder ophâlde mei wurkjen, smetfrees, eutanasy en hinnepoaten

Kealkonten

‘Kealkonten’ spilet yn in lytse keamer yn in sloopbuert, dêr’t trije mânlju harren bêst dogge it libben werom te bringen ta begryplike ôfmjittings. Se sykje it net yn heechdravende en filosofyske petearen mar yn it minusjeus útplúzjen fan de lytse dingen dy’t barre yn it deistich bestean. Troch harren naïeve wrâldfysje en earmoede lykje de trije troch it lot mei elkoar ferbûn. De fideorekorder is it finster op de wrâld, mar omt se gjin finster yn de keamer ha, is harren sicht wol tige beheind. De blik giet net fierder as it saneamde rút. Yn de earste libbenssaken, sa as ite, drinke en sliepe kinne se mar amper foarsjen, it sljochtweihinne medisyn as magetabletten betsjut al in dramatyske oanslach op de al krappe reserves fan dizze kealkonten. Troch it tekoart oan middels en krêft komt der fan alle plannen mar in ferrekt lyts bytsje terjochte. ‘Deljaan’ is de moter, wermei’t se in wei sykje troch it libben. Sûnder ienige foarm fan hokker takomstferwachting dan ek, bliuwt de stille hoop yn de efterholle dat úteinlik alles goed komme sil.

Gjin dei spyt

Kim is krekt by de man wei en wennet foar ’t earst yn har libben allinnich. Mar de rêst dy’t se siket fynt se net. Suster Laura, mem Sophie en freon Dennis komme te pas en te ûnpas lâns. Laura en Sophie meitsje har drokker om de ‘dwaze dagen’ fan de V&D as oer wat him ôfspilet yn it libben fan Kim. Tim, in freon fan Dennis, komt ek del en lit net allinnich de herten fan de froulju hurder klopje, mar ek dat fan Dennis. mar foar wa kloppet Tim syn hert eins hurder?

Bloedbân

Bloedbân is it ferhaal oer de twillingbroers Mickey en Eduard, dy’t fuortdaalk nei de berte skieden wurde. De biologyske mem, frou Jonkers, hat it net sa rom en har man is by har wei gien. Se bliuwt allinne achter mei in stik as wat bern en yn ferwachting fan in twilling. Se wurket by de rike famylje Van Leeuwen. Frou Van Leeuwen, kin gjin bern krije. Al gau kriget frou Van Leeuwen troch dat frou Jonkers de twilling der finansjeel net by ha kin. Se bepraat fou Jonkers om ien fan de poppen oan har ôf te stean. Net ien mei gan dizze ôfspraak witte. Frou Van Leeuwen docht foar de bûtenwrâld krekt oft se ek swanger is en dat fertelt se ek oan har man, dy’t yn it bûtenlân is. Se lit frou Jonkers swarre op de bibel en set har mei drigeminten ûnder drukdat se de ôfspraken neikomme moat. At de poppen berne binne, hellet frou Van Leeuwen ien fan de jonkjes op. Dêrnei jout se frou Jonkers dien en makket har bang meiit ferhaal dat de jonges noait witte meide dat se twillingbroers binne, omdat der dan wat ferskrikliks barre sil.
De jonges, Mickey Jonkers en Eduard van Leeuwen groeie op. De memmen besykje de jonges byinoar wei te hâlden, mar se komme inaor hieltyd wer tsjin, wurde sels goed freonen en fereale op itselde famke. Mar stadichwei wurdt de ynfloed fan it miljeu dêr’t se yn opgroeid binne dúdlik. Eduard is as ienichst bern opgroeid yn rykdom en wurdt studint, wylst Mickey nei de middelbere skoalle oan it wurk moat om himsels te ûnderhâlden en komt mei justysje yn oanrekking.
It liket derop dat de libbens fan de beide jonges fier útinoar rinne sille mar dan wurdt it geheim fan harren freonskipsbân ferret…

Neam my gjin mem

Twa jier nei de berte fan har dochter Gerrie is de man fan Alice Winter mei in oare frou útnaaid en moast se har sels rêde. It is net sa dat se de manlju no hatet, mar folle ferlet fan in nije relaasje hat se ek net. Se is skriuwster wurden en kin goed yn har eigen ûnderhâld foarsjen. At har dochter Gerrie, dy’t yn Amsterdam studearret, seit dat se it wykein thúskomt mei in freon, giet Alice der fan út dat se har eigen freon bedoelt. Mar Gerrie is fan doel om dizze freon oan har mem te keppeljen…

De Sweedske sekretaresse

It stik spilet him ôf op it kantoar fan de STichting Nij Posityf, dy’ t ta doel hat de literatuer suver te hâlden en de seks ut de boeken banne wol. It ferhaal draait om ‘e wat wrâldske, skieden mem fan in net al te fêst yn ‘e skuon steande meiwurker fan de Stichting.
Hy hat ûnwiis yn de boeken knoeit en ropt op in ûnberet stuit de help yn fan syn mem. No dat sil ‘er witte! Sij kriget de kâns om har ut te jaan foar in oar en sa de Stichting yn te kringen.
Mei de bêste (?) bedoelingen soarget se oan ien wei foar de grutste reboelje yn de Stichting mar se wit har der ek hieltyd wer ut te rêden. It is in satire op seks, boekhâlders dy’t der mei de kas utnaaie en noch mear saken dy’t it minskdom hjoed-de-dei bezich hâldt mar it hat noch wol safolle deugden dat it boppe de gewoane klucht utpiket.
De feardige pinne fan Annie M.G. Schmidt wie dat ek wol tabetroud.