‘Wize Hâns’ is it ferhaal fan de boarre Hâns en syn jonge baas Jonathan. Jonathan hat gien heit en mem mear. Hij wennet allinne mei syn kat. Dy kat is syn iennichste freon. Doe’t er jild hie, hie er wol mear freonen, mar no is syn jild op. Hy hat skulden by de bakker, de molkboer en de skuonmakker. Se drigje Hâns syn kat ôf te pakken en te ferkeapjen oan de kening, om’t dy in goeie rottefanger syket.
De kening kin der al wike net fan sliepe. Mar Hâns wol syn kat net ferkeapje. Dan grypt Hâns sels yn: ynienen begjint hy te praten! Hy biedt Jonathan oan om nei it hôf te gien om de rotten teferjeien. Omt Jonathan bang is dat se Hâns wat oandwaan sille jout hy him syn klean oan as fermomming. Oan it hôf oankommen blykt de hiele rottepleach trochstutsen kaart te wêzen.
Kroanprins Arthur is sa happich op ‘e troan dat hy besyket syn heit it paleis út te narjen troch rotten te lokjen en te fuorjen en de katten út te roegjen.
Hâns docht him oan it hôf foar as in gelearde dokter en Jonathan spilet it spultjse mei. De kening sjocht heech nei Hâns op. Hy beneamd him ta de heechste rjochter yn it lân. Hâns giet sadwaan-
de net allinne de striid oan tsjin de rotten, mar hy hâldt ek yn minskelân fiks rjochtdei.
Hy ûntmaskert sawol kroanprins Arthur as de ûnrjochtfeardige winkelju.

Kommintaar:
Yn dit stik uteret Heijermans û.o. syn krityk op tsjerke en medyske stân. It folk libbet net mear mei en neffens de natuer. De kat jout ús in oar foarbyld. Dy leit him noflik te sliepen yn ‘e waarme sinne en is in echte libbensgenieter.
Sels noch ôfsjoen fan dizze maatskappij-krityske kant is dit in prachtig mearke dat net allinich poergeskikt is om foar bern spyle te wurden. It soe sels in moai iepenloftspul wêze kinnen.

HB