It stik giet oer minsken dy’t in húshâlding begjinne wolle en benammen oer de idealistyske ideëen dy’t se dêrby hawwe. Alles rint like bryk troch it skynhillige gedrach fan de minsken. Sa op it each hâldt elk him oan ‘e regels, mar ûnder it oerflak broeie de lusten en ûnlusten; oergeunst en ûndergrûnske gefoelens fan haat dogge ûnderstek oan de respektfolle omgongsfoarmen meiïnoar. Sa stoart alles yn inoar. De idealen en ek it meubilêr, dat troch de brêgeman sels makke is, sakje beide ta hilariteit fan de gasten stadichoan yninoar. Dizze groteske wrâld fan Brecht, mei syn bitterheid en syn fertier, genot en fertedering, sin en tsjinsin, jout in helder byld op it begrutlike heapke minske; fjochtsjend foar syn bestean fol mei eangsten en winsken.