It draait yn Mem allegeare om Anna Fierling. Dizze mem reizget as merketintster achter de legers oan. De oarloch is harren breahear. Troch de hannel kin se har trije bern yn libben hâlde. mar dyselde oarloch nimt har bern ek by har wei. In koart gegeven mei in soad ynhâld: in frou dy’t wurket foar har bern, ta skea foar har bern.
De gouden swipe fertelt it ferhaal fan de Fryske boer Douwe, dy’t krekt as syn soan Ate, beseten is fan de draverij. Syn grutte passie giet lykwols ten koste fan syn boerespul. Op in dei kin Douwe net oars as jild liene by syn buorman. Troch op buorman syn avances yn te gean fereffenet Douwe ’s frou Lysbet, de skuld. Ate merkt dat syn mem fuortkwynt en beskuldiget de buorman fan troubrek en sjantaazje. Douwe kiest partij foar de buorman en jout syn soan in fiks wan bruien. Woest keart Ate syn âlderlik hûs de rêch ta. De fete tusken heit en soan wurdt besljuchte op ‘e baan, wêr’t beide fûleindich stride om de begearde Gouden Swipe.
Doutsje Simpel hat it allegear goed foar elkoar. Se hat in winkeltsje yn jern en bân en har kanarje hâld har geselskip. Alles keurich en netsjes giet it libben sa wat syn gong en Doutsje fynt it prima sa..of net?
Op in moaie moarn yn `e maaitiid docht se de doaren fan har winkeltsje iepen en krijt dan de skrik fan har libben; har blomkes dy’t oars altyd sa keurich op in rychje stean, binne hielendal platwâde. De plysje komt der oan te pas mar oft se dêr no sa’n soad oan hat is noch mar de fraach.
Dan komt er in jongfeint del mei skuonmjitte 48½ en komt der wat ljocht yn `e saak.
As dan eintsjebeslút frou Drip delkomt foar in pear bordeauxreade sokken is it dúdlik: it libben fan Doutsje sil nei dizze dei noait wer itselde wêze.
De gouden swipe fertelt it ferhaal fan de Fryske boer Douwe, dy’t krekt as syn soan Ate, beseten is fan de draverij. Syn grutte passie giet lykwols ten koste fan syn boerespul. Op in dei kin Douwe net oars as jild liene by syn buorman. Troch op buorman syn avances yn te gean fereffenet Douwe ’s frou Lysbet, de skuld. Ate merkt dat syn mem fuortkwynt en beskuldiget de buorman fan troubrek en sjantaazje. Douwe kiest partij foar de buorman en jout syn soan in fiks wan bruien. Woest keart Ate syn âlderlik hûs de rêch ta. De fete tusken heit en soan wurdt besljuchte op ‘e baan, wêr’t beide fûleindich stride om de begearde Gouden Swipe.
Dit stik giet oer mem Koeraazje, dy’t mei har bern yn de tritich – jierrige oarloch rún reizget mei har wein. Sy libbet fan de oarloch, om’t sy spullen út har wein ferkeapet. Se hatet de oarloch, mar oan de oare kant hat se de oarloch nedich om te oerlibjen.
It stik spilet yn in sjyk miljeu. Leona, de frou, hat de iene frijer nei de oare, sûnder dat har man dat wit. Allinnich de tsjinstfaam wit alles krekt. De frijers binne mannen dy’t harren sels graach wiis meitsje dat se troch passy fertard wurde. Mar einliks is it mear de jaloerskens tsjin oer elkoar dy’t harren driuwt. Leona wit de frijers hiel handich tsjin inoar út te spyljen en hâldt se sa allegear oan it lyntsje. Oan dit alles komt ynienen in ein as har man ferstjert. Dan dûkt ynienen in hiel jong famke op dat in ferhâlding hie mei har man. Wa hie dat ea tocht fan dy saaie, brave man. Ut alle macht besiket Leona te bewizen dat sy allinnich mar fan har man hâlde en dat hy allinnich fan har hâlde. It is in stik oer kâlde leafde en hertstochtlik manipulearjen. Mar ek oer hokfoar byld minsken fan elkoar hawwe en hokfoar byld se tinke dat in oar fan harren hat.
In skriuwer hat op jonge leeftyd syn frou ferlern en is foar de twadde kear troud. Foar de stof fan syn boek wol er wolris ûnderfining opdwaan mei it kontakt dat guon minsken hawwe kinne mei ferstoarne persoanen. Hy noeget dêrta in frommeske út, dêr’t fan bekend is dat se as medium kontakt mei guon fan de ‘oare kant’ bewurkje kin.
It slagget har by it opfieren fan in séanse dat de skriuwer syn earste frou har as ‘ferskining’ oan him foardocht. Hy kin har sjen en mei har prate.
Syn twadde frou kin har hearre noch sjen, tewyl’t dy der wol by is as har man mei syn eardere frou praat. Dat jout oanlieding ta ûnwêzenlike petearen omdat de twadde frou réagearret op syn praat mei de earste. Se wurdt dêr sa oerémus fan dat se har mei de auto dearydt.
Dan binne beide froulju ‘oan ‘e oare kant’ en kinne sawol mei him as mei elkoar prate.
Dêr tuskentroch hat frou Travaille, it medium, eins allinne mar belangstelling foar de wize dêr’t de ferskiningen op ta stân komme en mar amper foar de minsklike problemen dy’t dêr mei anneks binne. Foar har is it hichtepunt as bliken docht dat it it tsjinstfamke Elske is dy’t de ferskiningen sjen kin.
By einbeslút docht Travaille op oanstean fan de skriuwer har bêst om de beide ferskiningen wer ‘oergean’ te litten nei de ‘oare kant’.
Net hielendal wis fan har saak, riedt se de skriuwer oan om safier mooglik fuort te gean fan it plak dêr’t alles him foardien hat. Dat docht er…..
Duotsje Simpel, in kreas frommeske fan 26 jier, hâldt der op in lyts doarpke in winkeltsje yn jern en bân op nei. Har hûs en har hert geane beskûl efter in dûbele rige petunia’s, oant op in dei in man rûchwei troch dy blommen hinnewâdet. Fuort dêrnei stiet dy frjemde man by har yn ‘e winkel en hy bringt har om sa mar te sizzen it ‘boadskip fan har libben’. Nei in yngeand petear seit se him ta, him op in wonderlik oarde moetsje te sillen, om har sadwaande foar altyd te feroarjen, te bekearen ta it libben. Mei dy wissichheid lit se har winkeltsje foar altyd yn ‘e steek om ôf te reizgjen nei…. it grutte ûnthjit.
Oan te rieden foar selskippen dy’t ris wat oars bringe wolle as de bewende komyske ienakters.