Toskedokter Julien Dubois hat neffens eigen tinken syn libben aardich sels yn’e hân. Hy hat in goedrinnende praktyk, in bêste assistinte/sekretaresse en, hoewol’t er graach froulju lije mei, is it him slagge om frijfeint te bliuwen. As er werris in skarreltsje hat dat wat tefolle beslach op him lizze wol, seit er altyd dat er troud is en heit fan trije bern, en dêr is it dan mei dien.
Mar Antonia sit wat oars yninoar, dy hat eins wat begrutsjen mei “mefrou Dubois en de bern” en wol harren moetsje. Ek as Julien him yn tûzen bochten wringt, hâldt se oan en dan folget der in fermaaklik spul fan ferklaaiïngs, ferrassings en fersinnen. En hoe kloek as er ek holpen wurdt troch syn assistinte en in freon, oan’e ein fan it stik is’t wol dúdlik dat Julien syn frij-feintelibben opjaan moat, mar wa wurdt de gelokkige?