Henk Jan hat him ferloofd mei Anika. Dat dielt hy mei oan syn famylje. De famylje wurdt der kjel fan, want it famke hat net sa’n goeie ynfloed op Henk Jan. De famylje besiket him der fan te oertsjûgjen dat hy brekke moat mei Anika. De famylje sjocht dat Anika him der fan wjerhâldt dy dingen te dwaan dy’t er echt wol, lykas piloat wurde. In stik oer doare te kiezen foar wat je echt wolle.
Troch toanielspylje, sjongen en dûnsjen litte de bern de avontoeren sjen fan Kees, de soan fan de fjoertoer-wacher. Kees dy’t pleagjend Krieltsje neamd wurdt om’t er sa lyts is, sit faak achter de kompjûter Dan surft er op it ynternet en ferstjoerd er e-mailberjochten. Bygelyks nei de radio, oer it eilân dat er troch de grutte fierrekiker op de fjoertoer fan syn heit, lizzen sjoen hat. Kees wol bewize dat it eilân wier bestiet om’t er de oaren, dy’t him noait leauwe en altyd pleagje, wolris sjen litte wol wat er kin. Dêrom gier er op syk. It slagget him om t eilân te berikken, mar hy komt dêr yn in wrâld telâne fan izeren manlju en porseleinen froulju. De baas fan it eilân, Bobo Rudolf Witniks, fynt dat it wêzen fan fleis fierstentefolle wit en stjoert him nei de ôflearskoalle. Wat Kees der allegearre belibbet en hoe’t er nei spannende avontoeren besiket wer thús te kommen is allegearre te sjen yn dit fantastyske ferhaal, dêrt de kompjûter in ûnmisbare rol yn spilet…
In ploech toanielspilers is dwaande mei in repetysje. Der bart in ûngelok en ien fan de spilers falt dea del. Dan sneuvelje der noch in stik as wat. In oarsaak is net oan te wizen. Pas op it lêst liket it wêrom dúdlik te wurden.
In aparte romte fan in eksklusyf restaurant yn in kastiel yn ‘e buert fan Parys. Klassike muorreskilderingen, kroanluchters en in ryklik dekte tafel foar seis minsken.
Achter elkoar meitsje trije mânlju, strak yn ‘t pak, harren yntree. Se kinne elkoar net en al ridlik gau blykt dat se troch harren mienskiplike advokaat útnoege binne foar dit sjike itentsje.
De mannen taaste elkoar ôf, sykjend nei eventuele raakflakken, om der efter te kommen wat it doel fan dit riedseleftige byinoar wêzen wêze kin.
Dan komme der koart nei elkoar trije tige sjarmante en mei smaak klaaide froulju yn.
Unferwachte wendingen en konfrontaasjes folgje. De dinner party rekket yn in streamfersnelling en der ûntspint him stap foar stap in ferrassende yntrige. Yn dizze oangripende relaasjekomeedzje wit Neil Simon syn publyk te boeien en te amusearjen troch in subtile ôfwikseling fan mysterieuze suspens, oprjocht oangripende konfrontaasjes en soms slapstikeftige mominten. En dat allegear trochrûn mei syn briljante oneliners.
Siebe is in man dy’t ivich en altyd klear stiet mei “goede” rie.
Dout hat in kreaze dochter, Jolanda, wêr’t se grutsk op is.
As Jolanda op reis moat om ’t se mei problemen tangelt kriget mem it regear oer har flat.
Mem hat der slim muoite mei dat Jolanda problemen en ek dat ik liket dat der gjin manljusfleis oan har sit.
It liket der op dat it oan mem leit dat de jonges komme, efkes snuve en wer fuort binne.
As bliken docht dat der ien op kommende wei is kriget mem it op ‘e senuwen.
Siebe tinkt dat der him wol rêde kin mei ditsoarte folk ek al moat hy der hiel wat foar op it spul sette.
Fleurige gekoanstekker mei ferskes.
Skip mei passagiers ûndersyket it trajekt foar de steande mêstroute. De bemanning is ynhierd troch projektûntwikkelers. De belangen fan ferskate minsken – piraten, doarpsnotabelen, gemeenteamtners – is ferskillend. Elk probearret op syn eigen wize de route te be-ynfloedzjen.
Skoalben moatte de saak rêde.
Griene Sjippe is in kluchtige “soap”. It spilet him ôf yn it studintemilieu en giet oer in stel freonen en freondinnen dy ’t elkoar treffe yn ‘ e kroeg. Dêrneist spulje in tal senes him ôf yn it hûs fan Albert en Leo (dy’t jierdei is). De reade tried yn it ferhaal is de him ynienen foardwaande ferealens fan Albert foar barkeepster Nina fan de kroeg.
In heit moat ûnder begelieding gan in plysje nei basisskoallen ta om foar te lêzen omt hy syn soan it lêzen ferbean hat.
Hjoed is heit foar it earst op in basisskoalle om in begjin te meitsjen mei syn lês-straf-tournee.
De plysje lit thus-fidéoos sjen fan hoe’t it thus ut ‘e hân rûn troch heit syn lês-obsesje.
De plysje hat de hannen fol oan de lêsstrafheit, dy’t neffens har nochal wat tsjinakselt. de benaude heit wol lykwols in bekentenis ôflizze………………
Heit kin sels net lêzze. Hy is teloarsteld yn syn soan dy’t net lykas hy piloat wurde wol mar graach lêst en skriuwer wurde wol.
Dêernei ssiket de plysje kontakt mei de rjochter fia in satelyt-ferbining (fideo0opname).
De rjochter set de straf om yn it fertellen fan in ferhaal. De soan sprekt de heit op ‘e TV ek ta: hy hat stiekum oan in opstel-wedstryd meidien en wûn: heit en hy meie in ballonfeart meitsje!
By einbeslut fertelt heit it ferhaal ” it pealtsje fan Easterlittens” en de plysje is tige ûnder de yndruk fan heit syn fertelkeunst; nimt har pet der foar ôf.
It stik beskriuwt koart mar hiel dúdlik it ferrin fan de 2e wrâldoarloch yn Nederlân, yn it bysûnder de sitewaasje fan de joaden.
It famke Miriam fertelt en ûndergiet. Sy wie in kammeraatske fan Anne Frank.
Hiel geskikt foar jongereintoaniel.
As Sophie dy sneon yn augustus har jierdei fiere sil, is se al in skoft net by’t spul. Joast fernimt it wol, mar tinkt dat it komt omdat har heit ferstoarn is en troch de soarch foar har mem. Alex hat sa syn eigen belangen by de betizing fan syn eardere leafde. Syn frou Liesbeth kin har bêste freondinne net berikke. Yn de grutte hal fan har hûs docht Sophie spultsjes mei harsels en it libben. De realiteit fan it deistige libben is foar har sa bedriigjend; se begjint harsels te ferwûnjen. Joast mei dat beslist net witte. Joast net en nimmen net. As dat wol bart, liket it dat se trochdraait. Mar it soe ek wolris oars wêze kinne. It is en bliuwt spannend.
Rimer en Durkje Koenen keapje in âld, mar foarnaam, hearehûs. It spoeket dêr en it ferhaal giet dat de foarige bewenner dêr syn frou fermoarde hat. Durkje tinkt dat har man apparatuer oanlizze litten hat mei lûden fan stappen, kreakjen en wyn, sadat er har gek ferklearje litte kin. Hy hat nammemtlik in ferhâlding mei syn sekretaresse. Syn frou hat in grut kaptaal en dast soe er wol brûke kinne. It draait út op in seânse dy’t bekentenissen en ophelderingen te weech bringt.
Lianne is noch mar in famke as âlden troch in auto-ûngelok om it libben komme. Dit grutte fertriet kin se net ferwurkje. Se slút har alhiel yn harsels op. Dan foarmje der yn har geast persoanen wêr’t se mei praat en har problemen op ôfskowe kin. Lianne kriget it Mear Persoanlikheden Syndroom (MPS). Tusken dizze “ego’s”ûnstiet striid, in mem dy’t it goede fan Lianne sjen lit en Sanne dy’t út lilkens berne is en har as sadanich ek toant. As Lianne har ferkearing útrekket, komt se sa bot yn konflikt mei ferskillende persoanlikheden, dat dit har úteinlik ta selsmoard bringt.
It stik lit sjen en fiele wat der yn de geast fan in mins mei M.P.S. omgiet.
In stik om oer te praten te tinken.
De Slach fan Rie giet oer de wederwaardichheden fan in korps. It lit sjen dat je yn in korps, krekt as oeral, te meitsjen ha mei ‘ups en downs’. De ûnderlingen ferhâldingen en persoanlike problemen wurde op in komyske wize foar it ljocht brocht.
In konflikt tusken tromslagger Kees en basspiler Klaas rint heech op, beiden gean by it korps wei. En dan sizze ek oare leden de tsjinst op fanwege rûzjes en teloarstellings. Net ien fan de grutte minsken wol om lyk. It is troch de jeugdige leden Joyce en Edwin en in net sa tûke list mei ferfalske ekskuusbrieven dat it wer goed komt tusken de stridende partijen. De beide opponenten Klaas en Kees bedarje earst noch yn ‘e feart, mar by eintsjebeslút krijt harren leafde foar de musyk de oerhân en lizze se it ûnderlinge skeel by. It korps is wer kompleet en kin feest fiere fanwege it 75-jierrich bestean.
Bisûnderheden:
it stik is skreaun ta gelegenheid fan it jubileum fan Lyts Begjin út Rie. It is mei lytse oanpassings ek te spyljen troch oare jubilearjende korpsen of gewoan op te fieren troch in toanielferiening yn ‘e mande mei in korps. Musyk spilet yn de foarstelling in wichtige rol.
In ienakter foar jongerein mei in ferskaat oan persoanen;- Gabbertype, Countrytype, Kakkertype ensfh.
Gina en Linda sitte te wachtsjen. Se sille audysje dwaan by in band. Linda is senuweftich, Gina sit te gapjen, se is wurch. As Linda as earste fuortroppen wurdt falt Gina yn sliep en dreamt. Se dreamt hoe’t de audysje ferrinne sil; in “meidengroep”. mei Laurym as soliste praat nei in optreden noch efkes nei. De froulju binne yn 2 partijen ferdield. Dan wurdt der mei Gina oefene en Dolly en Lydia binne entûsjast. Linda en Laurym bliuwe by Igor oan’e bar hingjen. Linda seit dat Gina foar in moanne op proef komt. Laurym en Igor betinke fan alles om it Gina net maklik te meitsjen, haat, jaloerskens, mekoar bedrage, ja sels har klean wurde stikken knipt. Allinne Johnnie komt foar har op. As nei allerhande strideraasje de band wer spylje sil, komt der reek út de boxen, sadat elkenien yn panyk fan it toaniel giet. Allinne Gina net, dy sit noch op har stoel te dreamen, oant deselde jongkearel dy’t Linda rôp opkomt en seit dat it no har beurt is foar de audysje. De jongkearel is…Johnnie.
Hidma ferhuzet nei it bûthûs om tichtby syn siik hynder te wêzen. Hy is widner. Hy hat syn frou en dochter ferlern by in auto-ûngelok. Der binne trije froulju dy’t tige goed op d’âld baas passe, allegear om in oare reden. Mar soan Auke, dy’t jierren lyn -nei rûzje mei syn heit- emigreard is, spilet dêr wol yn mei. Hidma driget syn pleats kwyt te reitsjen oan in projektûntwikkelder. Lit dit no krekt de soan wêze fan de frachtweinsjofeur dy’t syn frou en dochter dea riden hat. Buorman komt alle dagen oan en kriget in slokje; hy is it iens mei Hidma, mar as buorfrou heart hoefolle jild de projektûntwikkelder biedt, giet hy dochs omtrint oerstach. Feedokter Alys besiket Hidma safier te krijen dat er ynsjocht dat it hynder net wer better wurdt. Hidma moat in beslissing nimme, mar nei alle tsjinslach yn’t libben fielt er him as wachtsjend wetter dat de stream net wer krije kin..
Geartsje en Hinke rinne op in tsjerkhôf om, se wachtsje op harren suster Martsen. Se hawwe Martsen trije jier net sjoen, se hiene ferwachte om har wer te sjen doe’t harren mem ferstoar, mar ek doe wie se der net. Om’t se gjin adres hawwe fan Martsen en allinnich witte dat se yn Amsterdam wennet, hawwe se in advertinsje set yn in Amsterdamkse krante mei de oprop hjoed hjir op it tsjerkhôf te kommen. Martsen komt en earst ferrint it kontakt stroef. Hinke ferwyt Martsen dat se samar fuort gien is en har en har suske by har opljeppende mem litten hat. As Martsen útleit wêrom’t se fuort gien is, ûntstiet der mear begryp foar elkoar. It docht bliken dat Martsen harren heit opsocht hat en al dy tiid by him wenne hat. Hinke en Geartsje binne fernuvere, harren heit hawwe se noait kend. Wêrom hat Martsen noait wat fan har hearre litten? Wêrom hat Martsen har suskes noait ophelle en meinommen nei harren heit? Hinke en Geartsje hawwe it net maklik hân by harren mem. Mar as Martsen fierder fertelt docht bliken dat harren heit net foldocht oan it dreambyld dat se fan dizze man hiene. Ek Martsen hat har foar it grutste part sels rêde moatten. Dat bringt de famkes tichter byinoar.
Der moat foar de sike kening in opfolger komme en hy en de keninginne fine út om ien fan harren fiif dochters trouwe te litten mei de Prins fan grut Lânshiem. De Prins is fan harren plannen op’e hichte en ferhiert him by it hôf as túnman. Sa hat er de gelegenheid de prinsessen yn harren dwaan en litten kennen te leren.
In aksjegroep is tsjin it ticht goaien fan de feart yn it doarp. Mar dizze doarpsbewenners ha allegear harren eigen “belangen”. Elkenien bemuoit him der mei, de kastelein en de kafeebesikers.. en ûnderwilens wol Hindrikje har lotten ferkeapje foar de frouljusferiening. De aksjegroepleden reitsje sa yn tsjok waar dat dygenen dy’t earst tsjin wiene, wurde foar en oarsom. En se hienen noch wol sa’n moaie namme betocht: W.B.D.P.O.T.”Wy Binne Der Poer OP Tsjin!” Mar dan komt it lêste nijs út de Riedsgearkomste; “De feart wurdt net sletten; It jild is op!”.
Jan de Brand en Jos Goedemoed wurkje op’e selde ôfdieling. Elk hat syn eigen wurk en hobby. Jan mei graach froulju lije en Jos is in echte fûgelman. D.w.s. hy skriuwt graach oer fûgels en docht ûndersyk nei bysûndere soarten. As bekend wurdt dat Jos in artikel yn in krante skreaun hat ûnder de namme dokter Goedemoed, is it foar elk dúdlik dat hy yn’e beneaming komt foar de frijsteande funksje fan -sektor- haadekology. Aleide v.d. Besten hat dêr grutte muoite mei en docht har beklach by Jan. Dy wol har wol helpe mar der moat al wat tsjinoer stean. As Jan by tafal heart dat Jos aksje fiere sil tsjin nucleair transport, hat er alle troeven yn hannen -tinkt er-. As dit bekend wurdt, makket Aleide kâns en salang kin er moai mei har om paaie. Op de dei fan de aksje makket Jan foto’s: it bewiis. As Jos dit de oare dei te sjen en te hearren kriget ûntstiet der in fikse rûzje en rekket Jan mei in klap op’e grûn – dea. Jos flechtet oer’t balkon en brântrep. De boade fynt de foto’s. De plysje komt net efter de wiere tadracht, mar kriget wol berjocht dat Jan troch in hertoanfal stoarn is. Jos hat gjin skuld en dat beide mannen oan’e aksje meidien ha fynt elk in goed ding. Aleide en Tiny, dy’t fereale is op Jos, ha hiel wat gepiel mei de papieren hân as Jos de beneaming kriget.
Yn de kantine fan it Broere-Kolleezje wurde de diploma’s útrikt. De frou fan de direkteur is oan’t befallen, dêrom nimt de konrektor de honneurs waar. De konrektor har gjin oerwicht. De brutale leerlingen falle him te pas en te ûnpas yn’e reden. Sels de heiten en memmen bemuoie har der mei. Yn de rin fan it stik komme der hiel wat problemen oan’e oarder. Sa as wol of net roke, wannear hearre jo der by? It sjantearjen fan de konrektor. It proletarysk winkeljen fan de leerlingen. It mislik fersteuren fan de les, in leerling dy’t yn ferwachting is en noch folle mear. De diploma-útrikking rint as in reade tried troch de sênes. De problemen fan de leerlingen binne hjoeddeisk.
## Dit stik is net mear leverber. Jo kin fan dit stik gjin boekjes mear keapje. Wol ha we noch in pear sichtboekjes, se kinne dus noch wol lêzen wurde.
As jo dit stik spylje wolle, matte jo sels de boekjes kopiearje.