Ferdinand en Marie-Claire binne by elkoar wei, teminsten, sy is al in skoft fuort, mar definityf is it noch net.
Ferdinand is in hiele ferfelende, kribbige man sûnder respekt foar de froulju. Neidat de bern it hûs út gongen binne, is it allinne mar slimmer wurden, en dêrom is Marie-Claire fuort gongen. Sy komt út in rike famylje dêr’t in soad âld jild sit, en sadwaande koe se wol in oar hûs keapje.
Mei Ferdinand giet it allinne mar achterút sa lang at Marie-Claire fuort is. Hy krijt dien op syn wurk, ek fanwege dat er sa frou-ûnfreonlik is, mar sit wol mei hege kosten foar it no eins te grutte hûs. Syn dochter Petra stipet him wat en se is tydlik by him ynlutsen. Oare steun krijt er fan buorfrou Annie, dy bringt sa no en dan wat te iten en hâldt it hûs wat op oarder.
Dan komt der in brief, fan in muoike fan Marie-Claire, út Kanada. Muoike sil net lang mear leve en se wol perfoarst net dat de erfenis yn ferkearde hannen komt. Dêrom hat se betocht om sels te kontrolearjen oft Ferdinand en Marie-Claire noch wol in gelokkich gesin foarmje. Mar Ferdinand wennet allinne en Marie-Claire is fuort. En muoike stiet al gau op ’e stoepe. Hoe moat dit no?