In mearke oer de fernedering fan in heechmoedige prinses. In prinses bespot alle houlikskandidaten. Har heit hat der genôch fan en beslút har oan de earste de beste bidler te jaan. Yn werklikheid docht bliken dat it in kening is, dy’t de prinses bespot hat en him de bynamme Klysterburd jûn hat. De fernedering brekt úteinlik har heechmoed.
Heit fertelt syn soan dat hy wer heit wurde wol. De soan is it der hielendal net mei iens en de tredde persoan fynt it wakker nijsgjirrich. Oan de ein blykt dat heit yn alle gefallen wer heit wêze wol.
Ienakter 14 siden
2 manlju en 3 manlju of froulju
André Beeksma hat mei ’Pake wol wer heit wêze’ yn de kategory ’Ienakters’ de earste priis wûn by de priisfraach nei oanlieding fan it 50-jierrich jubileum fan de StUFT.
Twa suskes gean op ’e siik nei drakebloed. Saskia hat in ûngenêslike sykte en kin net mear better wurde. Suze hat heard dat drakebloed it miskien genêze kin. Mar wêr fine je drakebloed? Hjir binne gjin draken. Mar yn de midsiuwen wol. Tante Siem hat in tiidmasine, miskien kinne se dy wol brûke. Op in jûn stelle se de tiidmasine en reizgje nei de tiid fan de draken. Se reizgje fan de iene tiid nei de oare tiid, mar fine gjin drakebloed en Saskia wurdt hieltyd siker. Uteinlik komme se yn de midsiuwen en fine it drakebloed. De suskes komme ferskate persoanen tsjin dy’t harren helpe mar ek tsjinwurkje en sommigen reizgje mei harren mei. Komme se noch wol werom yn harren eigen tiid en is it drakebloed wol in genêsmiddel foar Saskia?
In toanielstik foar en troch bern fanôf 10 jier. Der binne 20 rollen en figurante-rollen foar wat jongere bern. Te spyljen fanôf 10 persoanen mei dûbele rollen. De personaazjes kinne sawol troch man as frou spile wurde. Der kin gebrûk makke wurde fan besteande ferskes en of muzyk tusken de sênes dy’t passe by it stik.
Aly Cnossen hat mei ’Drakebloed’ yn de kategory ’Bernetoaniel’ de earste priis wûn by de priisfraach nei oanlieding fan it 50-jierrich jubileum fan de StUFT.
It stik giet oer sechstigers en tritigers/fjirtigers. De sechstigers fan no hawwe har yn har studintejierren ôfset tsjin de festige oarder fan dy tiid. Se hawwe striden foar grutte idealen en binne, fine se sels, noch like iepen en romtinkend as eartiids. De jongfolwoeksenen fan no profitearje fan de frijheid en de iepenheid dy’t de sechstigers mooglik makke hawwe. Mar wat as dy beide generaasjes foar elkoar oer komme te stean?
Sietse de Vries hat mei ’Warschau is sa’n moaie stêd’ yn de kategory ’Jûnfoljend’ de earste priis wûn by de priisfraach nei oanlieding fan it 50-jierrich jubileum fan de StUFT.
Ferdinand en Marie-Claire binne by elkoar wei, teminsten, sy is al in skoft fuort, mar definityf is it noch net.
Ferdinand is in hiele ferfelende, kribbige man sûnder respekt foar de froulju. Neidat de bern it hûs út gongen binne, is it allinne mar slimmer wurden, en dêrom is Marie-Claire fuort gongen. Sy komt út in rike famylje dêr’t in soad âld jild sit, en sadwaande koe se wol in oar hûs keapje.
Mei Ferdinand giet it allinne mar achterút sa lang at Marie-Claire fuort is. Hy krijt dien op syn wurk, ek fanwege dat er sa frou-ûnfreonlik is, mar sit wol mei hege kosten foar it no eins te grutte hûs. Syn dochter Petra stipet him wat en se is tydlik by him ynlutsen. Oare steun krijt er fan buorfrou Annie, dy bringt sa no en dan wat te iten en hâldt it hûs wat op oarder.
Dan komt der in brief, fan in muoike fan Marie-Claire, út Kanada. Muoike sil net lang mear leve en se wol perfoarst net dat de erfenis yn ferkearde hannen komt. Dêrom hat se betocht om sels te kontrolearjen oft Ferdinand en Marie-Claire noch wol in gelokkich gesin foarmje. Mar Ferdinand wennet allinne en Marie-Claire is fuort. En muoike stiet al gau op ’e stoepe. Hoe moat dit no?