BOMANS, Godfried Archives

Erik leit wekker yn syn bêd. Hy herhellet syn les oer de ynsekten want moarn is der dat proefwurk op skoalle. No en dan sjocht hy nei it grutte skilderij dat yn syn keamerke hinget: Wollewei. En wylst hy sa fuort dreamt, bard it lang ferwachte wûnder. It skilderij komt ta libben.
Erik klautert oer de list en komt tusken de ynsekten telâne. Hy leart wepsen fan adel kinnen, wurkbijen, krobben en flinters. Ek al hat er foar skoalle flitich syn lessen leart, dochst blykt hy der ‘yn it echt’ net alles fan te witten en makket er der in bytsje in binde fan. De wrâld fan de ynsekten sit hiel oars yn elkoar dan de minskewrâld…. of net??

Ha de ynsekten deselde lekken en brekken as de minsken, hearsket hjir ek haat en jaloerskens , ha sy ek te dwaan mei ferealens en twifels? Dat komt Erik njonkenlytsen te witten en om ‘t fan him ferwachte wurdt dé antwurden op al harren fragen te witten, wol hy mar wat graach werom nei syn eigen keamerke.

Tema: in bolderbast, dy’t elk om ‘e finger wynt, oant….
It stik spilet yn in húshâlding fan man, frou en dochter, dêr’t se der ek noch in húsfeint op nei hâlde. De man is de baas, better sein de tiran yn ‘e hûs: elk is like benaud fan him. Dochter Maaike hat lykwols in feint, Jan, en dy wol graach mei har trouwe. Fierder is der noch in bankdirekteur, dy’t ek gading makket nei de dochter.
As Jan him op in dei moed yn dronken hat om de baas te freegjen oft er mei Maaike trouwe mei, dan fynt er de bankdirekteur as konkurrint op syn paad. Mei dy konkurrint wit de baas wol ôf te weven, mar dat slagget him mei Jan net, krektoarsom: Jan kriget de baas alhiel yn ‘e macht en it slagget him op it lêst de baas yn in kast op te sluten dêr’t er him net earder wer útlit as dat er syn jawurd jûn hat mei de romte fan tasizzingen dêr omhinne.
Hindrik, de húsfeint, spilet it hiele stik troch de wat ûnnoazele húsfeint, dy’t ivich en altyd elkenien gelyk jout en nei de mûle praat.