Nei de begraffenis fan de algemien achtenearre winkelman Hartshorne, sitte in mennich dierbere goekunden har meilibjen tsjin de widdo – Ida – breed út te mjitten. Dan wurdt der skille en ferskynt der in frjemdling dy’t har oankundiget as Mefrou Hartshorne….
Tritich jier lyn is se by H. weirûn en se ferget fan Ida – dy’t noait mei de ferstoarne troud west hat – dat dy har yn ‘e hûs nimme sil om ’t se allinne stiet sûnt har soan nei Amearika tein is. Sa net, dan sil se it ‘skandaal’ foar de bûtewacht bekend meitsje. Ida jout ta. Mar net út eangst foar de sjantaazje fan Mildred. Sels fertelt se har freondinnen dat se al dy jierren mei Edward libbe hat as syn frou. En tegearre begjinne se opnij, op gelikense foet no.