Ferskate sênes jouwe in byld hoe’t âlden, âlderen en jongerein mei elkoar omgeane. De sêenes litte sjen wat der mis gean kin tusken âlders en opgroeiende bern, mar ek wat harren op wûnderbaarlike wize byelkoar hâldt. In fleurige rige fan botsingen tusken wiveljende âlders en wanhopige bern. Stik foar stik steane de sênes los fan elkoar en kinne apart spile wurde.
Jongerein-teatergroepen út Itaalje, België, Frankryk en Nederlân spylje dit stik.
16 losse sênes, wêr’t yn it foarste plak de ferhâlding tusken jongerein en harren âlders oan bod komt, sa bygelyks in heit en mem dy’t har bern ûnder druk sette om mei te gean mei in útstapke, wylst it famke dy jûn nei in feestje wol.
Tige herkenbare situaasjes, sjoen út it perspektief fan de jongerein wei. De tekst is foar it grutste part yn it Nederlânsk, mar der sitte ek Fryske sênes by.
Yn dizze ferzy is it stik spile troch de Jeugdtheaterschool yn 1996.