Under wetter

Dick Hylkema, in solosiler, wurdt “sponsere” troch frou Greydanus. Dizze frou freget him om te helpen by in smokkelaffearen en hy beswykt ûnder de druk fan de omstannichheden. Frou Greydanus fertrout him lykwols mar heal en stjoert in frommes nei syn hûs, dy’t it foarkomme lit, as hie hja gâns skeel. Dick nimt har yn beskerming en hellet medyske help by har. Omdat dy frjemde faam dêr ek de nachts bliuwt en Dick alhiel troch har yn beslach nommen wurdt, wurdt syn frou Marijke slim oergeunstich en sa krije Dich en Marijke der suver spul om, ek al omdat Dick neat útlitte kin oer wêr’t er dy nacht, doe’t hja ek fuort wie, sitten hat. Oan ‘e ein docht bliken, dat it frommeske dat by harren ynkrongen is, in plysje-funksjonaris is en dat Hemminga, dy’t him foar plysje útjoech, by de smokkelbinde heart.
Nei hiel wat alteraasje kinne doch de smokkelders ynrekkene wurde en wurde Dick en Marijke it iens om tegearre earst marris trije moanne ûnder wetter te gean mei harren sylboat.

De Lutrine yn ’t swart

Gerben Mulder, in âld skipper, hat syn suster en trije omkesizzers op syn skip noege om harren te fertellen hoe’t er syn erfskip ferparte ha wol as er wei komt te reitsjen. Hy lit elk fan harren in kaike útsykje dat past op in laadsje fan syn buroke. Elk mei it him/har tawiisd laadsje net earder iepenmeitsje as dat Gerben ferstoarn is.
Hja lizze mei it skip op it waad en as omke út ‘e roef is en net gau werom komt, fine hja syn skuon, mei in briefke deryn, yn ‘e waring.
Hja meitsje der út op dat omke oer board rekke is en ferdronken.
No wurde de laaadsjes iependien en allegearre fine se dêr in brief yn mei it boadskip dat it erfskip bestiet út: it skip mei alles wat omke yn ‘e rin fan ‘e jierren opgarre en ûnderyn opburgen hat oan goud, al is it dan swart.
Nei lang en drok beried beslute se om it skip publyk te ferkeapjen en de opbringst ûnder inoar te ferpartsjen.
Op ‘e dêrnei hâlden feiling biede se wakker tsjin inoar op, omdat elk smucht hat op ‘e ferburgen skat. Ien fan de omkesizzers kriget it op ’t lêst foar fjouwer ton.
It publyk hat der tsjûge fan west dat omke (sa libben as in hart!) út in skûlherne wei alle aksje dy’t der west hat, mei stille wille folge….
Wylst de “erven”, mei notaris derby, besykje, út inoar te kommen, komt omke libbensliif foar ’t ljocht……
By eintsjebeslút docht bliken dat it ‘swarte goud’ neat oars is as de brûkte oalje dy’t omke al tiden opgarre en in plak ûnder yn ’t skip jûn hie.

Ferkeard ferbûn

Fjouwer persoanen spylje in stikje út harren libben en hawwe allinne mar telefoanysk kontakt mei elkoar. It binne in froulike dokter (60 jier), har dochter Femke, in âlde man en syn soan, Folkert.
Folkert is mei Femke troud, mar is krekt by har weirûn wylst er harren soantsje meinommen hat. Hy hâldt no by in oare frou ta.
Dokter hat de âld man as pasjint. It giet net sa goed mei him.
Femke moat har mem bekenne dat Folkert by har weinrûn is. Dokter warskôget Folkert dat er omtinken jaan moat oan syn heit, mar Folkert hat mear belang by heite erfskip as by heite libben. Ut de eigen sitewaasje wei hawwe dizze minsken telefoanysk kontakt meielkoar, mar hja komme elkoar net folle neier.

Frij om neat

It stik giet oer twa froulju, dy ’t yn ‘e relaasje mei harren man net aardzje koene. De iene hat mear as tsien jier – bytiden letterlik – tsjin de rêch fan har man oansjoen en hat him doe in triuw jûn, sadat er fan it balkon fallen is. Hja sit no yn ‘e finzenis. De oare hat de moed hân en praat de problemen mei har man troch. Hja binne útinoar gien en sadwaande fielt it har oan, as wie hja in nij libben begûn. Hja is oppasser yn’e finzenis en moat it hâlden en dragen fan de earste frou observearje en rapportearje.
Troch harren ferline kinne hja har, stikje by bytsje, tsjin mekoarren uterje.

Mei mes en foarke

In fleantúchje hat in needlanding makke yn in ûnbewenne gebiet. Behalve de piloat binne der in dokter, in jonge frou, in gitarist en in WAO-er oan board. Om ’t hja al dagen lang gjin iten hân hawwe en help op him wachtsje lit, stelt de dokter út, dat elk de linkerearm troch him ôfsette litte sil. Dy earm moat dan sa ’n dei as tsien foar iten soargje. Dit barren wurdt (ferbaal) yn de twadde sêne, mei de emoasjes, op it toaniel set.
Yn de tredde sêne spylje allinne de dokter en in âld mantsje mei slimme swolderij oan ‘e earm, dy’t mar net opknappe wol. Oan de taskôgers dan te begripen dat de âld man syn earm ôfset wurde moat.
Wat rol spilet de dokter….?

Oansteande famylje

Dizze ienakter lit ús in omkearde wrâld sjen: omt de âlden der mar wat hinne libbe ha, besykje de bern harren wer oarder en regel by te brengen…
De mem van Vera is och sa dwers en dôfhûdich en moat no foar straf twa dagen yn’e hûs bliuwe. Evelyn har heit wol ek net om lyk, dat sy en Vera oerlizze wakker hoe oft se dêr mei oan moatte…
De omkearde wrâld komt noch mear ta utering as der in maatskiplik wurkster by Vera komt te sjen as se wol geskikt is foar in adopsje-beppe. Sy kriget ien tawiisd, mar it is in hippy beppe út’e sechtiger jierren. Te gek!!
In jongereinstik dat mei fleur en faasje spile wurde kin en dat ek kânsen jout om der wat technyk-spektakel mei te beoefenjen.