Marjolein nimt de ympulsive stap om te swerven, se wol fuort út har rike bestean yn de Van Baerlestrjitte. Se komt in swerver tsjin en rekket mei him oan’ e praat. Hy leart har de knepen fan it fak, mar hy freget him wol ôf oft it libben op strjitte net te swier foar Marjolein wurdt. Wurdt se in echte swerffûgel of wurdt se in trekfûgel dy’t wer werom giet nei it âlde nêst?
Ien ding wit se wol: it ein is pas yn sicht ast gjin nij begjin mear meitsje kinst.