Jildwolven

Jehannes en Piter wenje by harren suster Mine omdat harren eigen hûs ôfbrând is. Mine lit harren it hûshâlden dwaan en behandelt harren net al te bêst. Dan komt der in brief fan de fersekering, it jild fan de brânfersekering is der. Mine wol dat jild graach sels hâlde en spant gear mei Durk, de freon fan har dochter Joke dy’t fersekeringsagint is. De postrinner Douwe hat ek wol sin oan it jild en ek dochter Hieke kin it jild wol brûke. Sa sit eltsenien op eigen wize achter it jild oan. Wa’t it úteinlik kriget kinne jo sels lêze yn Jildwolven.

De swalker út ‘e States

Mem Hedwich hinget de deftige mefrou út en wol regel en oarder yn ‘e húshâlding. Se kriget lykwols gjin grip op har bern. Sicco, de soan, is in frouljusgek en dat hat fan gefolgen dat gjin inkele tsjinstfaam feilich is foar him. De dochter, Frouk, wol oan it toaniel en dat liket mem hielendal op fleanen. Heit Eldert bemuoit him der net mear mei, of it moat wêze dat er it mei de bern hâldt; de skiteldeftige Hedwich kin er min mei oerwei. Har suster út Amearika skriuwt har in Ingelske brief dêr’t se yn freget oft har soan ek in skoftsje by harren yn Fryslân útfanhûzje kin. Hedwich moat wol tajaan dat se dy brief net lêze kin en dêrom freget se de faam, Maaike, om him foar har te fertalen. Dêrmei begjinne de swierrichheden pas goed, want Maaike fertaalt ‘bachelor’ as swalker, skoaier, en hoe soe sa’n tantesizzer no passe yn Hedwich har fermidden?