De útsetter
Louis hat destiids in tige jong wyfke troud, dat se is noch lang gjin fyftich jier, of har trije bern binne troud en wol de doar al út.
Mar se hat ambysjes en se skriuwt temûk in boek, yn ‘e mande mei de redakteur fan in frouljusblêd. It docht bliken dat it boek, oankundige as in ‘damesroman’, der omraak ynfalt, benammen omdat de minsken út har stedsje der bekende persoanen yn tinke te finen. Dat jout bygelyks yn ‘e húshâlding fan domeny ek al opskuor omdat mefrou ta de ûntdekking komt dat se as frou winliken fierstentemin earmslach hat. Tenei wol sy ek oars en dat bringt neffens domeny it hillich ynstitút fan it houlik yn gefaar. As it skriuwers-koppel nei dit sukses in nij boek op priemmen sette wol, jout dat ynearsten de wenstige problemen mei Louis, mar dy komt ta it ynsjoch dat er it spul mar better meispylje kin, dat hy hellet – no’t it auteursduo him tydlik ôfsûndere hat – syn siktaresse by him yn ‘e hûs.
Dat jout fansels wer nije problemen en trelit, net te min yn famylje- en freonerûnte.
En it duorret net mâle lang of alle trije froulju ferwachtsje in poppe.
Louis hat dan syn rêst werom en syn frou sjocht as takomstige beppe in gloednije taak foar har lizzen en seit dat se oan in nij haadstik fan har libben begjinne wol………..