Bonny Kamminga ferwachtet in brief dêr’t -nei ’t sy hopet- yn stiet dat se oannaam is as liedster yn in bernekamp op Skylge. Dêr sit se mei har freondintsje oer te beljen as har suster Reinou de telefoan brûke wol, want har nije feint Wander sil foar’t earst op besite komme. Broerkes en suske binne o sa nijsgjirrich nei dy nije “flam” en as Reinou dan in fotootsje wei-tôget dêr’t Wander -as gabber ferklaaid- oan in toanielstik mei docht (mar dat witte de oaren net) op stiet, sille se him wol even “waarm” ûntfange! It hûs wurdt omtovere yn in coffee-shop en midden yn’t heislikste kabaal komt mefrou Tsjesma om mei Bonny te praten oer’t bernekamp.. Gelokkich komt nei alle fersin alles wer op syn poatsjes telâne.
In tige leuke en flot te spyljen ienakter, foaral omdat hjiryn it probleem spilet, dat elk tsjinwurdich gau in oardiel hat oer syn meiminske.