In toanielploech kriget fan syn regisseur de opdracht om foar in folle seal in stik te ymprovisearjen, amper sonder tarieding. As Tony, ien fan harren, de gelegenheid te baat nimt om einlings himsels te wêzen en syn leafde foar in kollega ‘útspilet’, komt der skeel oer doel en wêzen fan spiler en spyljen.
Ernest, de dreamer, siket dêrfoaroer nei de betsjutting fan wat der bart en hy wol net witte fan toanielmanierkes dêr’t de wierheid achter beskûle bliuwt.
Hy wit no foargoed dat er ongeskikt is en keart it toaniel de rêch ta.