In keppeltsje bern ha by harren “krosbaan” oan de mar as lubhûs in âld keet, dy’t nedich opknapt wurde moat, mar der is gjin jild foar. Twa bankrôvers hawwe har yn it klubhûs ferstoppe, nei’t harren oerfal mislearre is. De bern, dy’t efkes letter komme, fernimme dizze mannen yn’t earstoan net. Ien fan de bern lêst de leginde foar fan in yn’e mar te sink gien kastiel, dêr’t hear Olfert, de slothear. troch in ferflokking noch altyd yn om doarmet. Twa bern geane te planksilen, de oaren wurde troch de misdiedigers fêstbûn. Ynienen komt der swier waar opsetten. De beide planksilers wurde troch hear Olfert ûnder wetter lutsen en wurde wekker yn’e troanseal fan it fersonken kastiel. Hear Olfert hat trije oare bern ta sleauwe slaven makke troch harren te twingen duveldrek te drinken. De beide nijkommers moatte dat ek, mar it slagget ien it wer ongemurken út te spuien. Om koart te kriemen: De bern slute hear Olfert op en naaie út mei de man syn jild, wylst “boppe wetter” ek alles goed ôfrint, mar de misdiedigers sille wol yn’t kasjot berdarje!