Madeleine en Antoine Villardier hawwe op krystjûn in oantal minsken útnoege foar in diner. It stik begjint op it stuit dat se harren oanklaaie foar it feest en de list mei gasten noch ris trochnimme. As blykt dat se trettjin gasten hawwe sille rekket Madeleine yn panyk. Dan begjint it iverich sykjen nei in mooglikheid om der noch ien gast by te krijen of ien fan’e gasten fuort te krijen, sadat se mar net mei it ûngelokstal om’e tafel komme te sitten. Op in kluchtige wize wol dit mar net slagje.
It ûngelok hinget harren sowieso boppe de holle; se krije besite fan in frou dy’t eartiids in ferhalding mei Antoine hân hat, doe’t hy foar syn trouwen yn Súd-Amerika wenne. As se alinne mei Antoine is wurdt dúdlik dat se har wreke wol. Hy hat har fan’e de iene op de oare dei ferlitten, mar belangriker noch: hy hat it lântsje ferlitten wêrfan’t hy troch in revolúsjonêre heldendied, president wurden wie. Sy wol him of meinimme of him deadzje. As Madeleine dit geheim te hearren kriget is se ferskriklik grutsk op har man en har leafde foar him libbet hielendal op. Se bellet har minnaar op om him te sizzen dat se fan har man haldt. As de súd-amerikaanse heart dat Antoine’s heldendied einliks in ûngelokje wie, hat se ynienen hielendal gjin ynteresse mear foar him en se giet fuort. It gefaar is foarby en op dat stuit binne der tolve gasten en kinne se einlik oan tafel. Mar.. noch foar dat se oan tafel sitte komt der dochs noch in gast oansetten en binne se wer mei syn trettjinnen.