Yn ‘In Heidepyk’ ha wy sjen kinnen hoe’t Yfke de famylje van Essen en har ‘beskaving’ de rêch takeart, neidat Pake har by syn ferstjerren rynsk betocht hat en de lju ynienen alle war dien ha om by har yn ‘e geunst te kommen.
Hoe’t it har fierder giet yn har nije bestean wurde wy yn dit ‘ferfolchstik’ “De Têst” gewaar, dat wy benammen útjûn ha op oanstean fan de selskipsbestjoeren dy’t in jier of wat lyn ‘In Heidepyk’ foar kar namen en dêr tige sukses mei hiene.
Dit stik is koart nei de oarloch skreaun en op it repertoire set fan it “Lyts Frysk Toaniel”. De sintrale problematyk is: hoe geane wy om mei de meiminske. Yn dit gefal in joads famke. En ek yn it ferset tsjin de fijân troch it ûndergrûnse wurk op it plattelân en yn de ferhâlding joad-net joad as it giet om ûnderdûkplak. En oan de ein fan it stik yn it meast dramatyske part: de relaasje tusken kristen en joad as it giet om de leafde tusken twa jonge minsken.
NB Omstavere werprintinge.
In boerinne hat Jehannes, dy’t mei negoasje sutelet, op besite. De boerinne lit har fan alles wiismeitsje troch dizze skelm. Hy kriget hat ek safier dat hja him in sulveren tabaksdoaze, in erfstik fan har man, sjen lit. Jehannes wol de tabaksdoaze graach ha, mar de doaze is net te keap. As hy dan byldzjend oer in moard fertelt en dêrby in skearmes lûkt, rekket de boerinne bûten westen.
Jehannes, dy’t mient dat de boerinne dea is, naait mei de tabaksdoaze út. Thús fertelt er alles oan Rike, in frou dy’t by him ynwennet. As de boer fernimt dat syn erfstik stellen is, en troch wa, giet er nei it hûs fan Jehannes. Dêr treft er Rika oan. As dy dan fernimt dat de
boerinne net dea is, besiket hja de lulke boer de doar út te krijen. Wat har úteinlik slagget.
KOMMINTAAR:
In fleurich stikje mei moaie typkes. Moai is it Ljouwerters fan Rika. It stik sels is net mear aktueel, mar kin – spile yn de styl fan dy tiid – noch in soad wille jaan. It slot docht wat fersearre oan.
AJ