Fokje fûtert altyd op har puberjende bern. Se seit dan ek faak: ‘Ik krij noch in sturt fan jim of ik krij in puntholle.’
En ja hear, se krijt in knine-sturtsje en knine-earen. Mar allinne sysels en har mem sjogge it.
En de hûnen blaffe hieltyd nei har
Antsje en Boukje binne twa sjongende suskes. Boukje is de leadsjongeres en Antsje sjongt al of net mei in achtergrûnkoarke. Boukje krijt de measte oandacht en Antsje is bot jaloersk.
Boukje hat in ferhâlding mei harren manager Nico, mar syn frou komt it te witten. As Boukje te hearren krijt dat Nico troud is, jout se him dien. Mar se hie it witte kinnen: se falt altyd op troude manlju.
Se wol ek net mear sjonge, Antsje moat it mar allinne dwaan. Antsje sjit hjirtroch sa yn’ e stress, dat se in hertoanfal kriget?
Johan, in sikehûsbroeder dy’t op’ e hertôfdieling wurket, sjocht dat it hyperfentilaasje is. Hy helpt Antsje mei it sykheljen en as Antsje wer by steat is te sjongen, giet it optreden dochs wer troch
It stik spilet op in Deensk-Frysk eilân. Maria hâldt fan Taire, in fisker, hja ferwachtet it tredde bern van him. Mar Taire is troud mei in frou, dy’t frijwat âlder is as hy en dêr’t er gjin bern by hat.
Maria wennet yn by in âlde frou, omdat har famylje neat mear fan har witte wol. Neffens de lânswetten is it in frou ferbean om mei in troude man te gean en dat giet safier, dat as dy frou foar de tredde kear swier is fan sa’n man, hja stjerre moat. Allinne de kening kin yn sa’n gefal graasje ferliene. No’t Maria de tredde ha moat, komt har mem fanwegen en kriget har safier, dat hja mei har broer Peter nei de kening giet en dêr graasje kriget op betingst, dat hja dy man nea wer moetsje sil.
Lykwols: hja hâldt fan him en kin net ynsjen, dat echte leafde, hoe dan ek, ferkeard wêze kin. Har broer Peter, dy’t troch Maria derfan fertocht wurdt, dat er Taire fermoarde hat, komt by har en biedt oan it plak fan Taire yn te nimmen. As hy ta de doar út sil, neidat Maria him ôfwiisd hat, fearret Maria op en fljocht him mei in skjirre efternei.
NB Dit stik wie in wurkstik yn it ramt fan de ‘bewurkerswurkgroep’ SSFT. It is in bewurking fan in roman fan Ype Poortinga ‘Ik haw in man stellen’.