Letter is better

Jurjen is dwaande mei syn boere bedriuw, alles op de kompjûter, modern, fan dizze tiid, allinne hy hat noch gjin frou fine kinnen. Mem dy ’t ek op de pleats wennet hat dêr sa har eigen tinken oer, it moat foaral in passende boerinne wêze dy ’t op de pleats komt. Foaral no ’t se sels yn koarten nei in oanleunwente ferhûzje sil.
Jurjen is it lêste skoft lid wurden fan in klup foar minsken dy’t allinnich binne. Dêr komt er Jeltsje tsjin. Hy is wei fan har, mar mem is in probleem… Jurjen tinkt letter kin ik alles wol fertelle, earst mar net,. Hy wol alles stikem wat regelje, en as ’t klear is nei bûten komme mei Jeltsje. Letter is yn dit gefal better…

It lân fan IK

It motto fan dit stik is “Freonskip.
Baukje wie yn it lân fan IK dêr hat se Gabe holpen tsjin de brekkers en de heksen. Dy heksen hiene de Graaf yn harren macht, de toversiden fan de goede mearkehekse wie stellen en doe rûn alles ferkeard. Elk tocht allinne mar oan himsels, de brekkers soenen it hûs fan Gabe plat slaan en dat hat Baukje mei keare kinnen. Heit tinkt dat se dreamt hat.

Efkes ryk

Klaas Brander bewennet mei frou en dochter in gemeentewent, dy’t heech nedich renovearre wurde moat. Sa falt it elektrysk ljocht iderkear út en dêr makket Klaas him likefaak lilk om. Dat hat fansels ynfloed op de sfear yn ‘e húshâlding en ek op ‘e ferhâlding mei syn suster, dy’t deun njonken harren wennet. Mar der liket feroaring te kommen as Klaas oer de post in sjek fan tritich-tûzen gûne tastjoerd kriget en der deselde deis in amtner fan de gemeente komt om alles op te nimmen. Dy amtner wit lykwols fan dy sjek neat ôf en as Klaas him even sjen litte wol, is er …. wei. Op it oanbod dat de gemeente docht om him ôf te keapjen giet Klaas net yn. Hastich as er is, jout er Boersma opdracht de hiele elektryske ynstallaasje te fernijen.
As Boersma komt en der is noch gjin tastimming fan ‘e gemeente, doart Klaas dochs net troch te setten. De beide mannen reitsje wol oan ‘e Bearenburch: dochter Klaske en de postrinder binne op it lêst ek oan inoar fersein. Mar dêrmei komt de sjek net boppe wetter. Wylst Klaas elkenien fertinkt, komt der oan de âldfammesteat fan syn suster in ein: de gemeente-amtner hat har frege.
Omdat Klaas fan keapjen ôfsjoen hat, komt it harren raar oer it mad as syn syster ek noch mei it nijs komt dat hja tegearre de beide huzen kocht hawwe. En noch mâlder sjocht Klaas as bliken docht dat syn suster de sjek nadere hat. Dy hie tritich-tûzen gûne te ferwachtsjen oan fersekeringsjild.
Sa komt der wer frede yn ‘e hûs en kin it feest om de beide oan inoar ferseine pearen mar oangean.

Makkumer sollisitaasje

Rinse Andersma hat sitten fanwege dieverij, mar wurdt mei help fan in maatskiplik wurkster op it goede paad brocht. Om in nij libben te begjinnen hat se soarge foar in oar hûs en is se ek dwaande om wurk foar him te krijen.
Hy wurdt lykwols troch syn âlde maten wer yn ferkearde saken behelle. It duorret mar efkes of se ha de plysje wer om ‘e doar. Syn frou en skoansuster poer, swierrichheden mei de buorlju en de nije baas kopskou om him yn ’t wurk te nimmen.
Mei gâns spanning komt alles dochs wer op syn poatsjes telâne.

Tûkelteammen

Ferpleechkundige Nynke hat tsjin’t sin fan har mem in flatsje hierd yn’e stêd. Sy wennet dêr njonken in pear studinten en in jong troud pear. Fansels besykje de jonges Nynke te fersieren, sy ha der sels in weddenskip oer ôfsluten: foar wa sil Nynke it earst troch de bocht gean? Buorfrou hâldt ek wol fan aksje en docht yn’e mande mei. Wylde tafrielen spylje him ôf en it kin fansels net misse, dat Nynke har mem dit te hearren kriget. Dan komme de tûkelteammen, want mem wol by har yn’e buert wenje om tafersjoch hâlde te kinnen.
Om dy bui te kearen wurde Jan en alleman ynskeakele, sels omke Douwe. Dy lêste wurdt Nynke har rêding, omdat er it oan leit mei mem, en net yn’e stêd wenje wol!

Op nij

Yn pensjon “Wettersicht” barre frjemde dingen. De pensjonhâlder en syn gast/freon kinne de swierrichheden suver net oan, benammen net as de frou ek noch in pear dagen fan hûs sil. In nije gast, in ferneamde tillevyzjestjer, siket in skoftsje ûnderdak yn it pensjon, omt se op’e flecht is foar de parse en foar har eigen produsint. Dochs witte de sjoernaliste en de podusint har wol te finen en dan binne de rapen goed gear.
As dan noch in tal misbegripen tusken ûnderskate figueren ta in útdragen saak komt, kin elk oan’e ein ferromme sykhelje.