Gepiel om toaniel

Op de bestjoersgearkomste fan ‘e toanielferiening docht bliken dat de kar fan it nij te spyljen stik harren yn ferlegenheid bringt. It is wer it âlde lietsje: te min manlju. Dan wurdt it útstel dien om froulju de manljusrollen spylje te litten en manlju de frouljusrollen. Nei in soad tsjiniggewearjen sille se dit dochs ris besykje.
Allerhande brike setten komme hjir út fuort, it soe te fier gean om dat allegear út ‘e doeken te dwaan.
Al moat sein wurde dat eigen famylje der sels yntrapet en bang is dat Klaske, ien fan de haadrolspylsters, har yn ferkeard selskip ophâldt. Hoe ’t alles ôfrint? Sa as wenst, goed fansels.

Spikers mei koppen

Swarte Fokje, har man Klaas en gleone Watse foarmje in binde, dy’t in bankoerfal tariedt. Hja wolle yn dat ferbân oer de wenning beskikke kinne dy’t flak foar de bank oer stiet. Mei liepens en geweld besykje se de bewenners fan dat hûs yn’e macht te krijen. Hâns en Janny jouwe lykwols gjin krimp. By in slaande rûzje tusken Janny en swarte Fokje, dy’t har Mariëtte neame lit, mient Janny dat se Mariëtte fermoarde hat. Mei help fan in freondinne besiket se foar de deade frou in hinnekommen te finen. De deade is har lykwols te fluch ôf en sa keare de kânsen. It liket der op dat de binde de bewenners foar koarte tiid útskeakelje sil. Dat duorret net lang, want nimmen hie rekken hâlden mei buorfrou Pytsje, dy’t och sa nijsgjirrich is. Dy sjocht yn dizze saak in oerienkomst mei wat har tsien jier lyn oerkommen is en as stille plysje slagget it har de binde te ûntmaskerjen.