In Poalske frou ûntkomt op it plattelân yn Grins oan har poaiers. Se flechtet ferwûne nei de
buorkerij fan in stege boer. Hy draacht har yn ’e hûs en jout har skjinne klean en iten.
Tusken dizze twa minsken, dy’t elkoars taal net sprekke, ûntstiet dochs in foarsichtich gesprek.
Wylst hy him soargen makket oer de takomst fan syn boerebedriuw, besiket sy in plakje yn
syn húshâlding te bemachtigjen. Se makket skjin, siedt iten, en hâldt him selskip.
Se leare elkoar hieltyd better kennen en der ûntstiet in bân dy’t hieltyd yntimer wurdt. Mar de
bûtenwrâld kinne se net foar altyd op in ôfstân hâlde en it gefaar krûpt hieltyd tichterby.