It hat west

Hy (Siebe) is mei betider pinsjoen, sy (Gatske) is in fleurige jong eagjende frou. Se ha harren te wenjen set yn it bertedoarp fan Siebe. Harren hûs stiet op it lân dat Siebe syn heit eartiids yn gebrûk hie. De lêste tiid komme der lytse skuorkes yn it goede houlik. Gatske stiet op oarder en regel en Siebe wurdt wat ferjitlik en hat no en dan eigenaardige bylden yn ’e holle. Dat jout oanlieding ta argewaasje oer en wer. Yn harren fierder doch wol rêstige libben komt grutte feroaring as in eardere doarpsgenoat fan Gatske (Gerrit Huizing) weromkomt út Kanada. De man is bepaald net fan it noflikste soart. Bliid binne se as der in brief komt fan dochter Gelske út Halifax, dat se fan doel is in pear wiken thús te kommen. Yn dy wiken komme der pynlike saken foar it ljocht en wurde der hurde maatregels nommen.

Dit stik oanfreegje