Praatsjes

Fjouwer stellen bin útnoege op it tsien jierrich houliksfeest fan harren freonen, de loko-boargemaster fan New York en syn frou. It feest giet net troch, want de jubilaris hat himsels foar de kop sketten (it is mar in lichte ferwûning oan it ear) en syn frou wurdt fermist. Syn advokaat beslút dat it net ferstannich is om de saak útlekke te litten (hoewol ‘t er gjin idee hat fan wat er him no eins werklik ôfspile hat) en it iene ferlechje lokket de oare leagen út. De saak wurdt hieltyd yngewikkelder nei dat mear gasten komme. Op ‘t lêst wit gjin ien mear wa ‘t by wa no hokker ferhaal op ‘e mouwe spjelde hat en wêrom. It falt te begripen dat de gasten op ‘t ein fan de jûn in bytsje trochdraaid en oan raapsein binne.

Lucky Luke

East Hill wurdt al jierrenlang teistere troch in fete tusken twa famyljes: de Harkema’s en de Tiemersma’s, ôfstammelingen fan Fryske immigranten dy’t yn in fier ferline nei East Hill emigreard binne. De Harkema’s kamen út de wâlden en de Tiemersma’s fan de klaai en dat is no noch altyd oan har aksint te hearren en oan har úterlik kinst se der ek daliks út, want de Harkema’s ha kolossale flapearen en de Tiemersma’s in grutte reade noas. Lucky Luke is mei de Daltons ûnderweis mei it grjochtshôf yn ‘e stêd en komt lâns it doarpke East Hill. Dêr roppe de boargemaster en de sherrif syn help yn by it oplossen fan de swierrichheden mei de Harkema’s en de Tiemersma’s. Holpen troch de jeugd en de âlderdom en mei wat list en bedroch, wit Lucky Luke, nei in soad trammelant en tûkelteammen, te berikken dat de Harkema’s en de Tiemersma’s frede slute.

Keunst

Serge, Marc en Yvan binne al fyftsjin jier mei-inoar befreone. It wurk hat de mannen aardich yn ‘e macht, alhoewol’t der ek inkele froulju binne… mar wurkje is dreech en froulju binne senuwslopend. Foar dizze mannen is de freonskip dan ek it iennichste ljochtpunt, it paradys op ierde.
De lêste tiid slagget dat trouwens wat minder: Yvan wurdt hieltyd lytsboargeliker, Marc rekket mear en mear ferbittere, Serge docht al hielendal frjemd, hy docht wakker trendy en is der noch gruts op ek. Op in goede dei keapet er in waansinnich djoer skilderij dat folslein wyt is. In wyt doek, mar ast de eagen in bytsje tichtknypst sjochst fine wite streekjes… koartsein: ‘keunst’. Mar dy keunst set de freonskip tusken de trije freonen flink ûnder druk.
As in jierrenlange freonskip basearre is op ôfspraken fan wjerskanten, wat gebeurd der dan as immen wat kompleet oars en ûnferwachts docht?
Bisto wa’st sels tinkst dyst bist, of bisto wa’t dyn freonen tinke datsto bist?
That’s the question.

Dy deis yn hotel Bearefel

Hotel Bearefel is in nij hotel, mar as de earste gasten komme, docht bliken dat se eins noch net hielendal klear binne. Der is te min personiel. De resepsjoniste moat ek de koffers sjouwe en de badmaster moat yn ‘e betsjinning. Dit jout allegear misbegryp en argewaasje. Ien fan de gasten is prinsesse Minouschka, dy’t flechte is út it paleis fan har heit. Dy wol dat se woestynfluitles nimt fan Ali Ben Soufie. Minouschka wol dat út noch yn net en bedarret sa mei har hofdame yn hotel Bearefel. Mar as se te min sinten ha om de oernachting te beteljen, beslút Minouschka om har djoere jurk om te ruiljen foar gewoane klean. Dêrtroch wurdt se sjoen as in gewoan famke en kin se in baantsje as pikolo oannimme. Lykwols geane der geroften dat der in prinsesse útfanhûzet yn hotel Bearefel. De kening hat sels in beleanning yn it foarútsicht steld foar dyjinge dy’t de prinsesse fynt. Dit feit lûkt fansels allegear types oan dy’t de beleanning wol opstrike wolle. Wa sil de echte prinsesse fine?

Finne yn ‘e piste

It ferhaal spilet him ôf yn it sirkus. Tidens it bearenûmer wurdt it jild út ‘e kassa stellen. Telstra, de man achter de kassa moast even nei it húske en doe ha de dieven taslein. Ek it foaiepotsje ha se meinaam. De plysje wurdt der byhelle en dy sette de tinte ôf. Der mei gjinien mear yn of út. Dan wurdt it jild fûn yn de grutte flapskoech fan klown Flappie. No de dief noch. Gelokkich is de bear yn it sirkus in hiel tûken-ien.

De freonen fan Tenerife

Unferwacht komme “fakânsjefreonen”, útfanhûs by Henk en Geenie Ederveen. Dizze útfanhûzers dogge oft se elkoar troffen ha op in fakânsje en doe útnoege binne troch Henk en Geenie.
Dy witte der neat mear fan en wolle dizze “freonen” wol wer slite.
Derom roppe se de help yn fan in toanielspyljende buorman om harren kwyt te reitsjen.
In echte klucht, allegear kolder en brike sitwaasjes.
Jo kinne jo foarstelle dat jo yn ’t echt ek troch sokke “freonen” oerfallen wurde kinne.

Blommen foar in bline

Op in middei yn’e maitiid rattelt by de bline skriuwster, Helen Witteveen, de telefoan. De man oan de oare kant hat, alteast sa liket it, in ferkeard nûmer draaid. Dyselde middei skillet hy noch in stikmannich kear. Op ‘e jûn stiet hy ynienen yn ‘e keamer mei in bosk blommen. Helen seit, dêr gjin nocht oan te hawwen en freget him om fuort te gean. Dêr wol hy neat fan witte. Al gau docht bliken dat de man geastlik net doogd. Hy fertelt oer syn libben. Hy is dea seit er en allinne syn lichem docht wat hy tinkt wat er dwaan moat. Oer syn hannen wol er net prate. Dy hawwe te faak syn mem slein en hy waard opsluten yn ‘e tsjustere kast, syn boartersguod trape hy kapot. Dan komt de buorfrou fan de skriuwster en dat blykt syn mem te wêzen. Sy docht leaf tsjin him en wit no seker dat hy siik is. As sy fuort giet jout se him in tút en Michel begjint te sjongen. It wurdt in spannende lange jûn.
In stik foar selskippen dy’t ris wat oars as oars spylje wolle.

Myn domdryste muoike

De aristokratyske eksintrike Lady Eppingham libbet yn in fantasywrâld fan de fergiene gloary fan it Ingelske Empirium.Sy hat de teeplantaazje oerlitten oan har twa gemiene muoikesizzers.
Dan komt Bontsje, har healsuster del en de sitewaasje feroaret dramatysk. De yntriges fan de beide neven wurde útinoar raffele en sy bemerkt dat der net te beneamen spultsjes spile wurde. Bontsje nimt it heft yn hannen en sa komme de dogenieten foar it ljocht.
It stik spilet yn India en sa is it toaniel ek oanklaaid.
De rol fan muoike is tige opmerklik.

Leafde, moard en miljoenen

Bram Maasland hat syn jonge minnares Chantal yn hûs nommen. Mei as ferklearring dat har âlden om it libben kommen binne by in auto-ûngelok en hy docht him foar as har fâld. Se makket it him net maklik omdat se sa gau mooglik trouwe wol. bram wit net rjocht hoe oft hy dit oan syn frou fertelle moat. As it Chantal telang duorret besiket se syn frou Julia fan kant te meitsjen. Julia komt achter de ferhâlding en ferlit midden yn’e nacht it hûs. As Julia letter dochs noch fermoarde wurdt, binne Bram en Chantal fansels de haadfertochten. In brief út Amerika kundiget de besite fan in âlde, rike muoike fan Julia oan. Om de âlde dame ûnkundig te hâlden fan alle perikels sil buorman, ferkleid as frou, it plak fan Julia ynnimme. Dora, de húshâldlike help, hat troch dat er eat net doocht en mei help fan har freon, ynspekteur Romeo, komme se al gau efter de identiteit fan de moardner. De arrestaasje wurdt lykwols útsteld omdat it de oplossing fan it komplot om de miljoenen fan muoike Otte yn gefaar bringe kin.
Fia kollega’s út Amerika fernimt de ynspekteur dat nuoike Otto fermoarde is. As der dochs in muoike foar it ljocht komt wurdt al gau dúdlik wa’t it op it jild fan muoike Otto fersjoen ha.
Yn dit spul fol bedroch, falske en echte leafde en miljoenen bliuwt hiel lang ûndúdlik hokker rol ferskillende persoanen spylje en dat soarget foar in ûnferwacht ein.
Net tsjinsteande de spanning kin der ek noch lake wurde.

Heijermans en Shakespeare

As Vera, nei in koarte fakânsje, yn it hotel werom komt, is dat it begjin fan in tige spannende en emosjonele wike.
It hotel wurdt troch ferskillende minksen mei alderhande bedoelings besocht. In jong famke (swerfster) dreaun troch de honger, in gangster op syk nei diamanten, in Belch, in frou dy yn it tsjuster it paad bjuster is, in jonge frou dy net seit dat se by de plysje wurket, in freondinne fan Vera, mei minder goede bedoelings en har broer dy’t him yn it kriminele sirkwy bejout. En dan is der ek noch har mem Victoria, eks aktrise, dy’t har op de senuwen wurket troch al mar wer teksten fan Heijermans en Shakespeare te sitearjen.
En der rint noch in swakbejeftige, net pratende putsjeman om, dy’t in hiel belangrike rol spilet sûnder it self te beseffen. In famylje foto jout oanlieding ta wylde spekulaasjes en laat úteinlik ta moard.
It blykt dat ferskillende persoanen op de ien as oare wize mei-elkoar te meitsjen ha.
Uteinlik komme de minnen achter de traaljes en komme der bettere tiden foar Vera.

De Frijloop

Twa memmen en in heit is it âlder-wêzen tefolle wurden. Se sykje taflecht yn it oanrinhûs foar âlden: “De Frijloop”. Under lieding fan in krekt oannommen terapeute besykje se ta rêst te kommen. Linkendewei wurde se sels like puberaal as dat har bern thús wiene. De terapeute hat der de hannen fol oan.
Alderhûs “De Frijloop” is in humoristysk en werkenber stik.

Rêst, Frede en Flinterman

It stik spilet him ôf yn de showroom fan begraffenisûndernimming Flinterman Uitvaarten. De beide susters Adelheid en Esmé liede de saak. Harren mem Maria is in deminterende frou en de dochter fan Esmé, Colette is in opstandich fanke. Neef Lenny, in eks-finzene, siket foar in skoftsje ûnderdak en lûkt by de famylje Flinterman yn. It docht bliken dat er in hiermoard plege moat, in sekere Dulcinea, dy’t oan de oare kant fan’e strjitte wurket as advokate. Dan komme der noch twa dubieuze klanten, dy’t harren wol hiel frjemd gedrage. Ien en oar wurdt frij komplisearre mar úteinlik falt der mar ien bewustleas del en liket alles goed ôf te rinnen.

De Wisse Hân kontra It Nije Riden

De bruorren Chris en Wytse Henk ha beide in autorydskoalle. Se bekonkurrearje elkoar dan ek wakker. Rydskoalle De Wisse Hân fan Wytse Henk sponsort de jongereinskoalle It Roeketoaniel. Yn ruil foar jild om apparatuer te keapjen, makket de toanielploech reklamespots foar autorydlessen.
Beatrijs, lid fan ‘e jongereinskoalle hat rydles by De Wisse Hân, mar kriget in ûngemakje mei de auto. It docht bliken dat de remmen net goed wurken. Dit is fansels gjin goeie reklame foar Wytse Henk. Der binne sels kursisten dy ’t ôfheakje en nei de rydskoalle fan Chris oerstappe. De problemen foar Wytse Henk wurde sa grut dat it sponsorjild foar it Roeketoaniel yn gefaar komt.
As de lesauto fan Beatrijs ris goed besjoen wurdt, blykt dat de remmen sabotearre binne. De plysje fynt út dat de rol fan Chris hjiryn net sa fraai is. By eintsjebeslút wurdt de dieder oppakt, dûkt sels de rydskoalle fan Chris op en alle klanten komme werom by De Wisse Hân.

Kreas

De populaire Lena staat centraal in Kreas. Terwijl alle jongens haar aanbidden, roddelen de meiden over haar.
Lena is lang niet altijd blij met haar positie, zij wil meer zijn dan alleen haar uiterlijk.
Jaap lijkt de enige te zijn die haar ziet zoals ze werkelijk is, ‘een bloem met een donker hart’.
Problemen ontstaan wanneer Jaap het met zijn vriendin Kim wil uitmaken voor Lena.
Kim accepteert dit niet en dat heeft grote gevolgen. Uiteindelijk eindigt Lena waar ze begon: alleen.

Roeland en Joliena

Yn Roeland en Jolina stean manlju tsjinoer froulju: de heit fan Roeland (en syn broers) en de mem fan Jolina (en har súskes) meie de oare sekse net lije.
In soart fan ambtner stelt in fersoeningsfeestke út, mar as de oaren útfine dat Roeland en Joline fereale op inoar binnen, is it op’e nij oarloch.
It stik (as it heal kin mei ‘live’ musyk) einigt mei in dûbel slot. Earst rint it út op in masale moardparty à la Shakespeare.
Mar dan besykje de spilers fan harren rol yn it stik los te kommen, útsein de heit en de mem dy’t net súnder it ’tradyzjonele’ trelit tusken man en frou kinnen.

De dûnsles

Twa jonges en twa famkes binne yn it ramt fan in soarte fan ‘heropvoedingsprogramma’ nei dûnsles stjoerd. It min sin stiet harren op de foarholle skreaun. De dûnsleraar begjint de les mei in blier optimisme dat op de jongerein net folle útwurking hat. Om te begjinne wolle se net harren goeien namen sizze en op alles hawwe se wat te sizzen.

De sigaar

David en Amy binne op twadde houliksreis. Se treffe Linda en Robert. David leit it oan mei Linda en hat net troch dat syn frou al rillegau de boel yn’e gaten hat. Se set har man geregeld foar’t blok troch alderhande ferhalen te betinken. Se is hiel gehaaid. Robert hat fan de affaire neat troch mar docht syn beklach by David. Hy fertelt dat hy it fermoeden hat dat syn frou in frijer hat, en mocht er der efter komme wa’t dat is, hy dy persoan omraak geweken nimme sil. Faaks kin David in bytsje om Linda tinke! Fansels rinne Linda en David tsjin de lampe en it liket der dan ek op dat it fjochtsjen wurd. Dan docht bliken dat David in grutte bangeskiter is. As Amy him letterlik en figuerlik hielendal útklaaid hat lit se him oan syn lot oer. Linda treft him alhiel feralterearre oan en sjocht yn dat se oan dizze man neat hat. Se lit him yn syn sop gearsiede en dat wie no krekt wat Amy graach woe. David hat syn les leard en sjocht no wol yn dat er sûnder Amy neat is.

De dilettanten

Bert en Roos, in troud stel, dy’t altyd bekfjochtsje, ha in dochter: Janneke. De beppe fan Janneke hat yn har testamint bepaald dat Janneke net mei in muzikant trouwe mei. No wol se trouwe mei de dirigint fan it koar, der’t har heit ek yn mei sjongt. Om tastimming foar it houlik te krijen, wurdt in fakânsjeleafde fan Janneke, in Italjaan, spile troch de dirigint, yn it spul brocht. Ferwikkelingen genôch foar in moai blijspul.

La veuve / De widdo

Maria-Jeanne La Croix, kastleinske fan it Relais D’Ezy yn it doarpke Ezy sur Eure, wurdt op in dei nei tweintich jier tegearre samar troch har man sitte litten. Dit grypt har sa bot oan, dat se hannelt as ien dy’t syn har partner ferlern hat troch ferstjerren. Se set in rou-advertinsje yn’e krante en organisearret in begraffenis en beneamet harsels ta widdo (veuve). Yn it lytse doarp is der gau ris in rabberij sirkwy. Sa ek yn Ezy sur Eure. Der komme ferhalen dat de widdo in fermogen ervje sil en dus smoarryk wurde sil. Fansels binne der minsken dy’t der misbrûk fan meitsje wolle. Hja wurdt dan ek noch fan moard op har man fertocht makke.

In famyljesaak

Jaap Sytsma hat krekt de famyljesaak oernommen fan syn skoanheit. Jaap is in tige prinsipieel man: wyt is wyt en swart is swart en dêr tuskenyn is neat. Dy noarm jildt foar him ek binnen it bedriuw, foar de famyljeleden dy’t allegear yn dat bedriuw wurkje en foar de arbeiders. Stelle is ferkeard, en elk dy’t him dêr skuldich oan makket stiet op ‘e dyk, oft dat no om in paperclip giet of om in slompe jild.
Geandewei komt Jaap der achter dat hy de iennichste is yn de famylje dy’t der sa oer tinkt. En dat der binnen it bedriuw – en dus binnen de famylje – fan alles mis is dat neffens syn noarmen net kin. En dan giet it wier net allinne oer in doaske punêzes of in pear ballpennen, mar om troubrek, bedriuws-spionaazje en sels moard!
Dan sil Jaap kieze moatte tusken syn prinsipes of de saak, de famyljesaak.
Bysûnderheden:
Yn it stik komme fiif Italiaanske sakelju (broers) foar, elk mei in beskieden roltsje, dy’t in soarte fan ferfryske Italiaansk prate. It is de bedoeling dat dy fiif personaazjes troch ien en deselde spiler spile wurde.
Kwa dekor wurdt hiel wat frege oan fantasy en fernimstichheid fan de feriening. It stik spilet him of yn in hiel hearehûs, dat yn trochsnee sawol de (grutte) keamer, de keuken, de hal, de treppen, de oerloop, in sliepkeamer as ek de badkeamer sjen lit. De sênes spylje har ôfwikseljend ôf yn ien fan de ûnderskate fertrekken, bytiden yn twa of trije tagelyk.