Memmen by it stek
In ienakter oer bekende en minder bekende tafrielen om it skoalplein hinne fan dizze iuw,
wêryn’t sawol alderhande aktuele tema’s as klisjees yn rap tempo en mei in knypeach de revu passearje.
Typen spylje by útstek!
In ienakter oer bekende en minder bekende tafrielen om it skoalplein hinne fan dizze iuw,
wêryn’t sawol alderhande aktuele tema’s as klisjees yn rap tempo en mei in knypeach de revu passearje.
Typen spylje by útstek!
Trije froulju dy’t it skoan dwaan kinne, ferbliuwe yn in welness-sintrum. Se ha dêr in soad jild foar betelle mar no falt benammen it iten tige ôf. Gelokkich hawwe twa fan ’e froulju in metoade fûn om dochs wat lekkers te bemachtigjen. Dat liedt ta in tal grappige sênes.
Flora, ien fan ’e froulju dy’t oars bêst wol in aardich frommeske is, is sa min te brûken troch it bytsje iten dat se kriget, dat se mei elkenien rûzje siket. Oan it ein fan it earste bedriuw stjert se samar.
Esmee, ien fan ’e oare froulju, tinkt oan moard. Neffens de dokter fan it sintrum is it in natuerlike dea. Mar der sit wat net hielendal goed mei dizze dokter.
En wat hat de eigeneres fan it sintrum by de ein?
En is de sjarmante persoanlike trainer wol te fertrouwen?
En de hieltyd wer opdûkende túnman is wol hiel sinister.
As oan it ein fan it tredde bedriuw it twadde slachtoffer falt, stiet fêst dat it in moard is.
Yn it tredde en fjirde bedriuw rint de spanning heech op. Nei in tredde moard slacht de benaudens ta. Benammen as alle telefoanen ûnklear makke binne en de auto ek net mear starte wol. De iene fertrout de oare net mear, elk kin ommers de moardner wêze. In tafallige ûntdekking liedt nei in ferrassende ûntknoping.
In grappich en in spannend stik mei in tal aardige rollen.
Om’t minsken yn de takomst net mear op ierde libje kinne binne der lytse romteskippen, mei elk twa minsken oan board, de romte ynstjoerd, mei it doel om nei tûzen jier werom te kommen as de ierde tsjin dy tiid wer better wurden is.
Abe en Froukje binne ien sa’n pear dat yn beferzen tastân de lange reis makket. Healwei de reis wurde se wekker makke om’t der wat mis is mei harren romteskip.
Se binne foar harren reis yn in datingshow matcht troch in kompjûter, mar it docht al gau bliken dat se net sa goed by inoar passe as de kompjûter tocht hie…
It stik is basearre op besteande ferhalen.
Moaie klassikers, dy’t hjir trochinoar hutsele binne en in nij jaske krigen ha. Tegearre foarmje sy in nij ferhaal.
Wêryn pasteitsjes bakt wurde fan minskefleis, manlju en froulju inoar de holle gek meitsje en it skjintme-ideaal foar swiete koeke slikt wurdt.
Wat der ek bart: de pasteitsjes, de swiete koeke en de froulju en manlju binne allegearre om op te fretten. Oant se dat net mear binne, fansels…
Dit stik is in komyske werjefte fan it ferhaal út de Grykse mytology: it Paris-oardiel. It is geskikt foar feesten mei as tema: Griken en Romeinen.
It begjint op de brulloft fan Thetis en Peleus, dêr’t ien goadinne net útnûge is. Se komt dochs en smyt in apel tusken de gasten mei de tekst: ‘foar de moaiste’. Dit soarget foar ûnrêst en skeel tusken de gasten. Oppergod Zeus ornearret dat trije goadinnen mar nei de skieppehoeder Paris gean moatte, dy sil wol in objektyf oardiel hawwe.
De twadde sêne is by Paris op de berch Ida. De trije goadinnen, meinommen troch de boade Hermes, paradearje foar Paris en besykje him om te keapjen. As de goadinne fan de leafde Paris taseit dat er trouwe mei mei de moaiste frou fan de wrâld is er gau út de rie. Hy seit dat Aphrodite de moaiste frou is. De oare goadinnen binne lilk en foarspelle de Trojaanse oarloch. Mar yn dit stik rint it oars ôf as yn it mytyske ferhaal.
Trije totaal ferskillende froulju mei ien oerienkomst: se wurkje by in fastfoodrestaurant wylst se op leeftiid binne.
Dogge se dat foar de gesellichheid, om by de tiid te bliuwen of is hjir hiel wat oars oan ’e hân?
En wêrom wurdt it filiaal dêr’t se wurkje sa populêr?
Gouwe Ouwe is in komeedzje mei in serieuze ûndertoan oer de posysje fan âlderen yn ús maatskippij en it grize plafond
Se hâldt echt noch wol fan him, seit se. Mar se hat mear romte nedich yn har relaasje.
Dêrom wol Astrid net mear yn ien hûs wenje mei Theo; se wol in LAT-relaasje
Theo syn ûnbegryp, eangst en protesten kin net helpe, Astrid set troch en set it hûs te keap.
Dy dei komt in stel te sjen. Ta grutte skrik fan Astrid blykt de man Kasper te wêzen, de leafde fan har libben, mei wa’t de relaasje einige yn in net útsprutsen fertriet.
As se even allinne binne, besiket Kasper Astrid op ’e nij foar him te winnen. En dat wurdt in test foar alle relaasjes.
Beppe Wilma skriuwt boeken. Detektiveboeken.
Omdat yn har nije boek in psychiater mei in trauma foarkomt, freget se har beppesizzer, dy’t sekretaresse by in psychiater is, om in rapport om mear te witten te kommen.
Mar beppe is ek alle dagen mei har freondinnen oan it breidzjen foar de bern fan flechtlingen. As se wer byinoar komme, sjogge de freondinnen it rapport en tinke se dat it oer Wilma giet.
Se wolle har op alle manieren helpe om har trauma te boppe te kommen en ien fan de freondinnen sil sels har neef, dy’t psychiater is, in kear meinimme om beppe anonym te observearjen. Beppe fynt it mar frjemd dat elk ynienen sa besoarge is om har en se freget har beppesizzer om es in kear mei har baas, de psychiater, te kommen en de freondinnen anonym te observearjen.
De beide psychiaters komme op itselde momint, se witte fan inoar net wat se binne. Der ûntsteane dan fansels hilaryske tastannen, mar de konklúzje fan de psychiaters is itselde: noch beppe noch de freondinnen ha in trauma, mar se ha wol serieuze twivels oer elkoars geastestastân en riede in behanneling oan.
Diana is sjoernalist. It hat har altyd yntrigearre: froulju achter de traaljes. Hoe binne se oer de line fan dat wat net kin en mei hinne stapt, en hoe tin is dat lyntsje? Diana beslút har frijwillich yn in frouljus-sellenblok opslute te litten. Har doel is om mei de froulju yn kontakt te kommen, harren ferhaal te hearren en in boek te skriuwen. Dit stuitet foaral by de “snoeihurde” Corine op wjerstân. De oare twa, de kreaze Annet en de eksferslaafde Betty wolle lykwols har ferhaal wol dwaan. In ferhaal oer skuld en boete, oer skamte, mei hurde konfrontaasjes mar ek mei wrange humor.
Iris wie destiids in hippy en is dat, ek neidat se mei in rike man troude, har fierdere libben bleaun. Dit ta grutte ergernis fan har dochters. Dan komt Iris te ferstjerren en kinne de dochters de erfenis opstrike. Der wachtet har lykwols in ferrassing.
In komyske en tagelyk in oandwaanlike ienakter.
It giet net goed mei it kueroarde fan Fons en Tina. De rekkens wurde of te let of hielendal net betelle en foaral de rekken fan de stroom en it wetter binne dan gefaarlik fansels. Wat is in kueroarde sûnder stroom en wetter? Neat. It personiel is ek al yn staking gongen omdat se de lêste moannen it lean net krigen ha. En no stean Fons en Tina der dus tegearre foar. Dat past harren eins net, want keninklike heechheid prinses Clothilde sil, lykwols ynkognito, in wike meidwaan oan in kuer om te fermeagerjen. Mar stel dat se it de prinses wol nei ’t sin meitsje kinne, dat soe de bêste reklame wêze dy’t se ea hân ha. Mar slagget dat sûnder personiel? Fons en Tina betinke in twillingbroer en twillingsuster dy’t as personiel opdrave moatte. Dit soarget foar de nedige kommoasje by de gasten
Twa froulju sitte op it stimburo.
Der komt in jonge kiezer, dy komt der letterlik en figuerlik net mear út. Hy bliuwt sitten.
Der is panyk by de twa froulju. Wat sizze de regleminten oer minsken dy’t net út it stimhokje komme? Kinne se dizze jongeman stimadvys jaan? As Beatrys en Sylvia mei elkoar yn diskusje gean, blykt al gau hoe grut de tsjinstellingen binne.
De keurige Beatrys hat in ferstannige miening en ek sa’n man. Sylvia is de frou fan in frachtweinsjauffeur en sy hâldt net fan nuânse.
Yn harren personaazjes sjogge we de tsjinstellingen tusken establishment en populisme. We sjogge de ûnmooglikheden en sympatike kanten fan beide streamingen.
God yn Frankryk is de tragikomyske tirade fan in stel dat fanwegen de ûnfrede oer it politike klimaat yn eigen lân emigrearre is nei Frankryk. En dêr sitte se dan.
Evert mei dizze dei syn ferhaal dwaan op de Hollânske radio. Mar as de radio ûnfangst wegert, en Frida betize rekket yn har joie de vivre, roppe se de help yn fan de putsjesman.
Stridend om de help fan de Frânsman, besykje beide om gehoar te finen. Sy by him. Hy by de wrâld.
Trude en Hannes hawwe in CO2-neutraal houlik. Hannes beleit ferantwurde, sawol finansjeel as op ’e bôle.
Trude makket alle wykeinen ympulsyf in bedrach oer. Nei ûnder wetter rûne gebieten, útstjerrende bistesoarten en ferwûne bernesoldaten.
Mar wat as it goede doel foar de doar stiet? Of erger, op jins dakterras?
Fytse foar Malawi is de tragikomyske wrakseling fan in generaasje dy’t tôgjend mei in te folle boadskiptas gjin idee hat fan wat der gebeure moat.
By in doopplechtichheid fan de foarname famylje Gerlsma, wiist in ûnbekende frou Willem Gerlsma oan as har heit.
As hy it net is, wa dan wol?
Wylst de kosteres de minsken troch de tiid loadst, siket har dochter om de echte heit. Der is, behalve in doop, in begraffenis en in hast mislearre houlik, ek noch in ferkeard begrepen gedicht foar nedich om doch noch ta in ‘happy end’ te kommen.
‘Jo binne myn heit’ jout in leafdefol portret mei in knypeach nei it plattelân dat der net mear is, dêr’t elkenien syn plak hie, mar guon ek net.
In dochter wol besykje har heit Herman te finen. Dy is krekt foardat se berne waard ferdwûn.
Se tinkt dat se him sjoen hat, mar se mei fan har mem út noch yn net besykje en kom mei him yn kontakt.
Yn in rappe wikselwurking fan twa sênes, dy’t tagelyk spile wurde, wurdt der praten oer de heit.
Oan de iene kant sjogge we dêr de soarchsume mem, dy’t har 20 jierrige dochter yn de stringen besiket te hâlden.
Oan de oare kant is der in soarchsume dochter, dy ’t it dreech hat mei in mem, dy’t justjes yn ’e bernskens is.
It docht bliken, dat der in tal nuveraardige saken spylje yn relaasje ta Herman. Der wurdt socht om mear dan inkeld de heit.
Der wurdt socht nei antwurden; fan doe en fan no.
In stik fan fleur en fertriet. Oer memmen en dochters en oer harren leafde foar elkoar, dy’t bliuwt.
Yn harren hûs tichtby see, fier fan it drokke Londen, wachtsje Kate en har man David op Anna, in freondin fan Kate, dêr’t se sa’n tweintich jier ferlyn in flat mei dielde yn Londen.
Anna, dy’t op Sicilie wennet, komt op besite om wer oer de dierbere freonskip te praten en om mei de man fan Kate yn ’e kunde te kommen.
It weromsjen fan de beide froulju hellet oantinkens op út it ferline. Mar der is gjin sprake fan in ûnskuldige konversaasje – ûnder de wurden en it gedrach sitte spanningen ferskûle, ûnrêst, ûnwissichheden en in ferlet om jin jilde te litten. Wat Anna en Kate foar elkoar betsjut hawwe en miskien noch betsjutte kinne én de relaasje tusken Kate en David – dit alles jout Anna en David it gefoel dat se elkoar om in plak yn it libben en yn it hert fan Kate bestride moatte.
De oantinkens dy’t ophelle wurde, binne gjin dielde, objektive bylden út in dield ferline. Elk hat syn eigen oantinkens, de ferbylding en de realiteit rinne trochelkoar, en dat binne dan wer de wapens dy’t brûkber binne yn de ûntstiene machtsstriid.
Houliksplanner Sylvia sjocht as eigeneres fan De Moaiste Dei allinne mar rekkens binnen streamen.
Se tinkt dat se ynkoarten de boel slute moat.
Dan komme Herbert en Saskia harren brulloft regeljen fia Sylvia. Dit betsjut aardich ynkomsten, omdat Herbert út in rike famylje komt. Allinne hinget der in luchtsje oan dizze brulloft. Ferskate famyljeleden besykje it houlik tsjin te hâlden of krekt trochgean te litten.
En wolle Herbert en Saskia sels wol sa graach mei-inoar trouwe? De moaiste dei wurdt in dei fol persoansferwikselingen en ferklaaipartijen.
It giet net sa bêst mei beppe.
Neffens de dokter sil se de oare dei net mear helje en sil se har jierdei dan ek net mear fiere kinne.
De hiele famylje komt by har siikbêd om ôfskie te nimmen. De ferpleechster is hieltyd oanwêzich en de pastoar moat de sike noch wat ‘opfleurje’.
Alde famyljerûzjes en houliksproblemen komme boppe wetter en in skilderij mei in neaken frommis spilet ek in wichtige rol. Der wurde al dingen foar de begraffenis regele as ynienen bliken docht dat de dokter it rapport fan de iene pasjint mei dat fan in oare pasjint ferwiksele hat. (dat fan mefrou Doelstra mei dat fan mefrou Hoekstra)
Beppe hat allinne mar de gryp!
Alle famyljeleden moatte no noch fluch in kadootsje keapje.
Eva, in frou op leeftyd, sit yn tsjerke te wachtsjen op it begjinnen fan de begraffenis fan har man Bram.
Lotte, de beppesizzer, (dit kin ek in jonge wêze fansels) is by har. De begraffenisûndernimmer, mei de kiste fan Bram, is der noch net, hy is te let!
Yn seis tafrielen fertelt Eva oer it leven mei har man en hoe’t hy it foarmekoar krige om altyd te let te kommen, sels op syn eigen begraffenis!
Dit stik is ek hiel geskikt om as ienakters spile te wurden. Alle seis tafrielen binne perfekt apart fan elkoar as ienakter te spyljen, sûnder dat je de ynhâld fan de oare tafrielen noadich binne.