Ast krekt ferhuze bist, is it moai as de nije buorlju ek in hân mei útstekke. Dat jout in bân foar jierren. Sa fielt Anette dat ek as se yn har nije hûs lûkt yn in keurich buertsje. Sa is der Audrey, de buorfrou, dy’t net inkeld meihelpt mar dy’t ek in protte ynformaasje oer oare buorlju hat. En Fred, dy’t ek noch net salang op it streekje wennet, mar dy’t mei faasje de tún fan de nije buorfrou oanpakt. En fansels is der Evert, dy t neist buorman ek plysje-ynspekteur is. Sa’n man yn de buert te hawwen is fansels altyd in pree. In fijn streekje huzen, der’t minsken noch foar elkoar opkomme. It liket skoan. Mar oft it Ritueel foar it wolkom no wier inkeld in formaliteit is?